باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و سی و حەوتەمە
عەداس، وەختێ محەمەدش دیی، تەماشەو دلۍ لەواساش کەرد، نیشانۍ پېخامئاوەریش چەنە دیۍ، ئیتر بە پەلە سەرەی موبارەک و محەمەدیش ماچ کەرد، دماتەر هەواڵو بەرکەردەی و ئاوارەیی محەمەدیش پەنەوات، جە زېد و ماواو وېشان.
حەزرەت، ئەی حەرفە گران ئاما لېش
فەرما، یانێ قەوم گومڕای بەڎ ئەندېش
مەکەران، وە بەر، ئېمە چی شارە
جەی موڵک و ماوا، مەبیم ئاوارە
عەداس وات: بەڵ هیچ کەس نمەبۊ
بغەیر، جە قوڕەیش، دوشمەن، چەنی تۊ
گرد چەنیت مەبان، بە خۊنەخوارە
یەقین، مەکەرات جەی زەید ئاوارە
حەقق مەدۊت نەسرەت، وە سەر خەلایېق
ئینشاڵڵا بۍ شک، تۊ مەبی فایېق
جەودما، حەزرەت، شای خەتمی پەنا
سەرداری سەرخېڵ، جەرگەی ئەنبیا
چەنی خەدیجە عەزەم ڕا کەردەن
تەشریف، وە مەنزڵ، موقەددەس بەردەن
پەی پەی جوبرەئیل، وە بۍ نهایەت
هەر ماما، بە وار، ماوەردش ئایەت
پەنهان، جە موشرک، قوڕەیشی عەرەب
ئایاتی شەریف، کەرد بە موخاتەب.[1]