باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و حەفتا و چوارەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی ئەچی بەشەنە باس جە سەرەوەختو گەستەو ماری کەرۊن دلۍ مەڕەو سەورینە، حەزرەت ئاوەو دەهانو وېش، نوورئەفشانی کەرد پەی سەرو زامو مارانگازەکەی، کە پاژنەو پاو ئەبوبەکرین، زامەکەش تیماربی، حەزرەت نیداش کەرد وە ماری، واتش: ڕووسیای شوومی شەرمەزار، پەی چېش گەستەنت پاو ڕەفېقو غارو من؟، مار جوابش داوە ماچۊ: من ئاڎم نەگەستەن، بەڵکم پابووسم کەردەن، من چن ساڵەن چەمەڕاو دیڎارو تۊمەن، ئارۊ تەشریفت ئاردەبۍ، بەڵام ئەبوبەکر بە پاش ڕاو دیڎارو تۊش گېرتەبۍ، گەر بە ڕاسی گەستێم ئانە کەسێ نەیاوۍ بە هاناشەوە، حەزرەت فەرماواش: لوە دوورگنۆ، خوڎای گۆرە فرسەتت نەڎۊ.
حەزرەت یەک زەڕڕە نوور ئەفشانی وېش
ئاوی موبارەک تۊی دەهانی وېش
ماڵا نە جای زام مارانگازی مار
سیدیق ساکین بی جە دەردی ناخار
کۊتا بی فەریاد ناڵەی نەبەردش
شوکرانەی بۍ حەدد خوداوەند کەردش
تریاک جە دەهەن حەزرەت دیار بۊ
مەبۊ کەی سیدیق دەربەندی مار بۊ
بدۊ لېش ئەفعا ئەر ڕوژی سەڎ چین
ژاری مار مەبۊ پېش بە ئەنگەبین
جەودما حەزرەت نیدا کەرد وە مار
وات: ئەی ڕووسیا شوومی شەرمەسار
پەی چېش گەزتەنی پای یار غاری من
ڕەفیقی موشفیق وەفاداری من
مار بە ئەمری حەقق سەرئاوەرد وە بەر
سڵام کەرد وات یا خەیرەلبەشەر
چن قەڕنەن ئەی غار ئەی جاگەمەن
ئەی سوراخی سەنگ زەید و ماوامەن
ئارەزووم ڕوخسار پەڕ نوری تۊ بۍ
مەیلم شەرەفیات حوزووری تۊ بۍ
ئارۊ تۊ وەیتەوەر تەشریف ئاوەردی
غار و خار و خاک موزییەن کەردی
منیچ فرسەتم غەنیمەت شومەرد
تا عەزمی ڕوئیەت دیداری تۊم کەرد
دیم ئەبوبەکر ڕاگەم لېم بەستەن
بە خوڎا خۊ من پای، ئەوم نەگەستەن
جە ڕووی ئیرادەت پابوسم کەردەن
وەرنە هەر ئەوسات مەیاوا مەردەن
ئەر وە غەیز بدام دەم وە پاشەوە
نەمیاوا کەسێ وە هاناشەوە
قەسەم بەو هەرکەس بۍ خورد و بۍ خاو
ئەعزاش گرد مەبیی وە یەک قەترە ئاو
حەزرەت فەرماوا: بشۊ وە جای وېت
خوداوەند هەرگیز فرسەت نەڎۊ پېت.[1]