باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و چل و پەنجەمە
بەعزێ جە قوڕەیشیەکا، دمای شەقق بییەی مانگۍ، واتشان گەر ئی کارە تەنیا جە ئاسمانو مەککەیۆ بۊ، ئانە سیحرەن، بەڵام ئېمە کارەوانچیەکېما ئینێ وەڵاتو شامی، با گېڵاوە پەرسمېشا چەنە، گەر چاگەیچ مانگە شەققە بیېبۊ، ئانە ڕاسەن. دمای گېڵایۆ کاروانەکەی وەنەشان پەرسێ: ڕاسەن مانگە شەققە بیېنە؟
واتشان: بەڵۍ، فڵانە وەخت، فڵانە سەعات، فڵانە ڕۊ، مانگە دوە لتە بییە.
بەعزێ واتشان: جە قەومی بەڎخۊ
جە ئەترافی تەر بەل وەیتەور نەبۊ
توجاری قوڕەیش جە عالەم جەمەن
بەعزی جە شامەن بەعزێ جە یەمەن
مەندەن تا عەودەت ئامای ئەو خوېشان
تا بەیانېوە بپەرسین لېشان
ئەر شەققلقەمەر جە گرد جا بېیەن
یەقین محەمەد خیلاف گونېیەن
ئەر هەرجە مەککە، ئەی کارە کەردەن
مەعلووم هەر سیحرش جادووی نەبەردەن
جەو دما توجار موڵکی تورک و تاز
ئاماوە یەکسەر جە شام و حیجاز
ڕوئەسای قوڕەیش هەڵمەت بەردشان
یەکایەک جە مانگ گرد پەرسا لېشان
واتشان: بەڵۍ جە فڵان شەو
قەمەر دوە لت بی، وە دەوانی دەو
قوڕەیش وات: جادووی محەمەد بېیەن
بغەیر جە سیحر چېوی تەر نېیەن
ئەهلی کوفر و شیرک دوور جە هیدایەت
بەڎ ڕەفتاریشان یاوا بە غایەت
حەزرەت عادز بیی جە بەڎکاریشان
جە هامسایەگی، هام جەواریشان.[1]