باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۊ سەڎ و نەوەڎ و حۆتەمۍ
دمای مۊچیاری و وەسیەتەکا ئەبوتالیبی پەی کەسە نزیکەکاش، چن کەسێشا کیاستی پەی لاو حەزرەتی بە نیازو ئاردەی چن میوێ پەی شفێش، بەڵام دەسی بەتاڵ گېڵێوە.
چوون ئەبوتالیب فەوریی فریب وەرد
شەخسێ وە حەزرەت ئیرسال کەرد
وات: واچە عەمووت خەیلێ بەڎحاڵەن
پیرەن زەعیفەن، شکستە باڵەن
بەعزێ جەو میوەی باغی بەهەشتە
خوانی هەم تەعام نووری حەقق ڕشته
بکیانۊ پەرېم بەڎحاڵەن حاڵم
وە چنگی ئەجەل وېرانەن ماڵم
بەڵ بەیۊ شیفای ئازاری سەختم
کۊتا بۊ ناڵەی وەخت و بېوەختم
قاسید ڕاهیی بی سفارشات بەرد
یەکیەک بە حوزوور عەرزشان کەرد
شای خەتمی پەنا نەدا جوابش
هەر ئېد مەزانا ڕاگەی سەوابش
سیدیقی ئەکبەر شای شیرین خیتاب
جە سەففی مەجلیس ئاما وە جواب
واتش: شەراب و تەعام وە بەهەشت
سەفاو لەزایز گوڵزار و گوڵگەشت
خوداوەند قادیر بۍ هەمتان فەردەن
وە گرووی کافر گرد حەرام کەردەن
قاسید گېڵاوە وە چار و ناچار
تەقریر کەرد پەرێ تایەفەی کوففار
باز ئەبوتالیب هەم بە ئەو مەزموون
فەریفتە کەردەن وېنەی ڕەهنموون
قاسید هەم وە لای حەزرەت کیاناه
پەی میوەی بەهەشت خەیلێ کەرد هانا
حەزرەت فەرما حەقق کان کۊی کەرەم
ئەکلی ماکولات گوڵباخچەی ئیرەم
حەرام کەردەن گرد وە ئەهلی کوففار
نەسیبی ئەوان دووکەڵ مەبۊ و نار.[1]