باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ ڼوزەهەمە
دمای ئانەی خوڎای گۆرە ئاڎەمش وست بەهەشت، جە لای چەپشۆ (حەوا)ش خولقنا، پەی وېشا دلۍ نازو نیعمەتێ نەبڕیاینە ژیوېنۍ، بەڵام شەیتانی حەسەد پەنەبەردۍ و دەسشکەرد بە فڕووفېڵ پەی ئانەی گومڕێشان کەرۊن:
چەو دما، شەیتان، حەسەد بەر لېشان
کەفت نە فکری خەیاڵ، بەدی پەرېشان
تاوس، کە قابچی، قاپی بەهشت بۍ
سەرتاپای باڵاش، گرد مونەققەش بۍ
شەیتان شیی وە لاش، وە حیلە سازیی
وە یەک دوو ئەفسوون، تاووی دا بازیی
وېش کەرد وە خەردەل تاووس وە مینقار
وستش وە بەهەشت، ئەعلای کەس نەدار
تا شی گوزەرگای ئادەم کەفت وە جەخت
دەس کەرد وە زاری، قەومی نا شونەخت
ئاڎەم یاوا پېش، وات: ئەی ڕیش سفید
گەڎای ئەندوهبار، جە وېت نائومېد
پەی چېش مەکەری فەریاد و زاریی
پەی کۍ مەناڵی، وە دەردی کاریی
واتش: پەی شمە دەردم گرانەن
هووناوی دیڎەم، چوون سەیل، ڕەوانەن
نەی جای دڵگوشاڎ، باغچەی بەهەشتە
جەی قەسری جاوید، عەنبەر سرووشتە
بینا مورادی ئاخر مدۊ ڕاتان
خاکی دەهری دووف، مەبۊ وە جاتان.[1]