ناصرالدین قاجار (1831-1896 میلادی) سفرهای متعددی را انجام دادەاست. یکی از انها برنامه سفر به عراق عجم است که بخش مرکزی ایران امروزی را پوشش می دهد و در این بخش بسیاری از مناطق قدیمی #کردستان# همانند: همدان و نهاوند و تویسرکان، خرم اباد و بروجرد را در بر دارد.
این سفر چند اطلاعات ساده در مورد وضعیت ارائه می دهد:
او بە نامهای چندین قبیله مانند :سگوند، حسنوند، کەلیوند، ترهانی، کاکاوند، بیرانود،سوارەی نانەکلی اشارە میکند.
او خانهای گودرزی را دیده است، که فرزندان #کەریم خان زند# هستند.
او نام روستایی را مینویسد بە نام کردان.
او در مورد قبیله شاهسوان بغدادی صحبت می کند، که در حال حاضر شامل قبایل ترک است، اما شواهدی وجود دارد که اعتقاد بر این است که این قبیلە، یک قبیله کرد در اصل از بغداد و در نزدیکی تیسفون بوده است.
او با تعدادی از مردم کرد مانند امیر نظامی حاکم #کرمانشاه# و #سنندج# ملاقات کرده است.
نام این مکان ازناوە: ئیزناوە است که #باباطاهر همدانی# هم در یی از اشعارش بە این نام اشارە کردە است. [1]