باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و سی و یەکەمە
حەزرەت جە سەدرەلمونتەها ئاما بەر، ڕوونیا بە عورووج، بەڵام وېش تاق، جوبرەئیل نەلا چەنیش، حەزرەت نیگایێ جوبرەئیلیش کەرد، فەرماواش ئەی پەیکی خالق، چی جیام مازی؟، جوبرەئیل فەرماواش: ئیتر هېزو باڵیم نەمەند، تەوانام تەمام، گەر یەک هەنگامی تەر سەرگنو، ئانە بەنوورو تەجەللاو ئیلاهی سەر تا دامانم مەبۊ بە خڕخاڵ.
حەزرەت جە سەدرە هەم کەردش خرووج
ڕوونیا بە شاد ڕاگەی عورووج
نەوجا جوبرەئیل وە بۍ چوون و چەند
حەزرەت ڕاهیی کەرد وېش هەم بە جامەند
حەزرەت نیگاکەرد پەرێ جوبرەئیل
فەرما یا ئەخی پەیکی شای جەلیل
پەی چېش ڕیفاقەت بەسەر نەبەردی
ئاخر چەنی من تەخەلف کەردی
جوبرەئیل عەرز کەرد یا خەیرولبەشەر
وەیتەور قەراردان دەهەندەی داوەر
ئېمە گرد یەکسەر فەرمان بەردارین
هەر یەک مەقامێ مەعلوومی دارین
حەرەکەی قوەی باڵم نەمەندەن
تەوانا تاقەت حاڵم نەمەندەن
تەوجوهی عەرزی من نەبی موکەرەر
ئەر زەرە نەوجاه پا بنیۊ نەوەر
شوعاعی نووری تەجەللای ئەقدەس
سەر تا پام تەمام مەبۊ وە قەقنەس
وەرنە من ڕۊحم نە قەدەمگاتەن
جە هیچ خەوف نەکەی خوڎا هامڕاتەن
ڕەسوول ئېد شنەفت جە ڕۊحەلئەمین
ڕوو کەرد ئەو هەو بە خاتر حەزین.[1]