باخچێوە بېگەرد
ئەوەنویستەی و دەسکاریکەرڎەی: ئەسعەد ڕەشید
بەشۍ سەڎ و چل و نۊهەمە
هەواڵ و کۊچ و موسوڵمانەکا بە قوڕەیشیەکا یاوا، گلېرۍ بیێ، تۊی دەروونشان یەک یەک شکاوا، جە بۍ دەسەڵاتیېنە دەسشان کەرد بە تۊمەت بەخشایۆ پەی محەمەد(ص)ی، دەمێ واچېنۍ شاعېرەن، دەمێ واچېنۍ ساحېرەن، دەمێ واچېنۍ شېتەن...هتد
هەجری موهاجیر وە قوڕەیش یاوا
تۊی دەروونی جەرگ، یەک یەک شکاوا
گرد بە ئیتتیفاق نیسبەت بە حەزرەت
مدان بە ساحیر هەم بە کەهانەت
گاهێ بە شاعېر نامش مەبەردەن
گاهێ بە مەجنوون حیساب مەکەردەن
ئەشرافی قوڕەیش یەکسەر جە حەجەر
ئیجتیماع کەردەن چوون جەمعی لەشکەر
واتشان: تا کەی جەبر و تەحەممول
داخی محەمەد مەبەرین وە گڵ
ئابرووی عیزەت خودایان گرد بەرد
ئەمواتمان گرد، جە گوڕ بەرئاوەرد
عاقڵان یەک یەک کەردەن دېوانە
شېونان شاڎیی بەزمی بتخانە
باتڵ کەردەن دین قەبیلەی قوڕەیش
یەکجار وە ئەتراف بەتاڵ کەردەن عەیش
تەفرەقەش وستەن نە بەینی خوېشان
زیندەگی عالەم کەردەن پەرېشان
نەی گفتوگۊ بین ئەو قەومی نامەرد
ناگاه پېغەمەر تەشریفش ئاوەرد
یەقین نیسبەت بە حەقق بە عەقیدەی ساف
حەجەرولئەسوەد تەمام کەرد تەواف
وېیەرد جە مابەین ئەوان وە بۍ دەنگ
ئامان وە جواب قەومی دڵ جە سەنگ
حەرفی نا مەربووت، ئەهلی بۍ ئەدەب
واتشان ڕووی شای ئەعللا نەسەب.[1]