باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ ویس و چوارەمە
دنیا پەڕە بیە جە هاوار و ناڵەو گرەوای ئاڎەمی و حەوێ، ساراو عەرەفاتیشان هەرس واران کەرد، ئیتر ڕەحمو خوڎای گۆرەی جۊشیاو کەم کەم ئاڎەمش یاونا لاو حەوێ، حەوا وەختێ ئاڎەمش دی، یەکسەر خەمانش وە باڎ دا:
حەقق ڕەحمش جۊشا، تەڕەحۊم کەردش
کەم کەم، ئاڎەم، وە لای ئەو بەردش
حەوا، چوون زووتەر، ئاڎەم دی وە چەم
یەکسەر دا وە باڎ، کۊی خەرمانی خەم
نە پای سەنگێ وېش خاس پەنهانی کەرد
پەی ئامای ئادەم، وېش وە نەزان کەرد
ئەسرینانی چەم، ماڵا، وە دەستماڵ
تەکنا تۊزی چەم، چەتر و زوڵف و خاڵ
واتش: با ئادەم گېڵابۊ پەی من
من نە گېڵا بۊم، ئېڎ خاسەن پەی ژن
خاس ئېڎەن با من، بە بېباک زانۊ
جەی دما قەدرم، خاستەر، مەزانۊ
ئاڎەم دیا پێش، یەک حەوا، ڕەنگێ
تەکیەگاش ۋستەن، نە پەنای سەنگێ
نەزاناش وە ئەو حەوا نەشناسا
جاری جە شادیی، خەیلێ تەواسا
تا ئاما بە هۊش، پەرسا ئەحواڵش
ماڵا بە دیڎەی، شەمامەی ئاڵش
مەی جە پیاڵە، لەعلی یەک وەردەن
شوکرانەی بېحەد، کردگار کەردەن
[1]