باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و پەنجا و دوەمە
پەیمانو عەقەبەی دوەمی و کۊچکەردەی پەی مەدینەی، پېخامئاوەرو ئیسلامی بە نیازو کۊچکەردەی پەی مەدینەی داواش کەردە پەیمانێ چەنی ئەهلوو مەدینەی بەسیۊ.
جەمعێ جە دوستان دەوڵەتمەندی دین
جە موسوڵمانان سەعادەت گوزین
چەنی چن نەفەر گومڕای بۍ خەبەر
جە مەدینەی پاک گرد بەرشین وە بەر
وە عەزمی تەواف کەعبەی موعەززەم
داخڵ بین وە بەیت بارەگای حەرەم
گردین ڕەسمی حەج وەجا ئاوەردەن
تەوافی کەعبەی موعەززەم کەردەن
جەو دما بەعزێ شین وە لای حەزرەت
بوسە دان وە خاکپای حەزرەت
وەعدەشان نیا یەکسەر بە تەخفیف
جە شەوی دوەمی ئەیامی شەریف
حازر بان تەمام جە سەعبی سانی
قەرار دان پەی هامڕاز نیهانی
غەرەزی ئەو یاران خودا پېدادە
ئەو شەو حازر بین یەکیەک جە وادە
زاهیرەن گرووهی شەریفی ئیسلام
هیچ خەوف نەکەردەن جە عەدووی ئەسنام
وە هەزار مەینەت یارانی یەک دڵ
وە فیرقە فیرقە جەم بېیەن جە مەنزڵ
جەو تەرەف شای خاتەمی پەناه
عەلەیهی سەلام ڕوحنا فیداه
چەنی عەموی وېش یانی های عەبباس
مەنزڵ نە زەمین ڕەنگین کەرد ئیجلاس
عەبباس جەو دەمدا هەر بت پەرست بۍ
بەڵام جە کەماڵ هەر باڵا دەس بۍ
چوون مەردی بوزورگ ساحیب تەدبیر بۍ
لایېق وە تۊمار تاجی سەریر بۍ
حەزرەت عەبباسش حاڵی کەردەبۍ
پەی بەستەی میساق ئەو ئاوەردە بۍ
تا عەهدی پەیمان ئەو یارانی یار
جە بەینی حەزرەت تایەفەی ئەنسار.[1]