باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ ویس و ششەمە
حەزرەتو ئاڎەمی چەنی جوبرەئیلی تەشریفشان بەرد پەی زەمینو یەسریبی، یاوێ بە شارو مەککەو ئیسەی، ئەچاگە بناغەو یەکەمین یانەیشان نېیارە، کە نامۍ نریا یانەو خوڎای:
تا، ئاڎەم چەنی شای ڕوحەلئەمین
تەشریف ئاوەردەن، وە یەسرب زەمین
یاوان، بە سەحرای مەککەی موبارەک
کەردشان، ئەسبابی تەهیەی تەدارەک
جوبرەئیل نەزەر، مەکەرد، وە هەرخاک
گرد مەبی وە خشت، سیمی تەڵای پاک
نامشان نېیا، وە بەیتولمەعموور
قیبلەی عالەم بۊ، جە نەزا و جە دوور
حەجەرولئەسوەد، تەختی شای جەلیل
ئەمرش کەرد، ئاوەرد، وە باڵی جیبریل
فریشتانی عەرش، فەوریی، بەردشان
جە ڕاست، ڕووی بەیت، نەسب کەردشان
قاعیدەی حەج، تەواف کەعبە هەم
تەمام نیشاندا، یەکسەر وە ئادەم
جیبریل، جە نۊ، ئادەم وەداع کەرد
تەشریفی خەیرش، هەم وە ئاسمان بەرد
ئادەم، مەند جیا، چەنی یاری وېش
مەشغووڵ بی، چەنی، کاری یاری وېش
فەسڵ، تابستان، عەین، گەرمیی خووەر
جە تاوی سەبوون، شەرارەی شەرەر
جە مەککەی شەریف، هیجرەت کەردشان
وە کۊی سەراندیب، تەشریف بەردشان
بینای عەمارەت، نیان، پەی وېشان
فەرش ئاما جە غەیب، چند دەس پەرېشان.
[1]