Şeyh Riza Talabanî ve Sultan Abdülhamid'e Yazdığı Kasideleri
Ayhan Tek (Geverî)
Kürt Tarihi. sayı: 1. (Haziran-Temmuz 2012): 46-51

Geniş bir coğrafyanın derinlerine kök salan Kürt edebiyatı, Kürtlerin ortak tarihinin aktığı en önemli mecra olup, aynı zamanda Kürtlerin toplumsal hafızalarındaki en büyük alana da işaret eder. Son birkaç yüzyılın sosyo-politik koşulları içinde, parçalanmış bir coğrafyada aynı söylemi dile ve şiire yansıtan Kürt edebiyatının temsilcileri, kendilerinden önceki edip ve şairlerin birikimlerini günümüze kadar taşırken bir taraftan da Kürt şiirinde yeni tarzlar meydana getirmişlerdir.
Kürt şiirinin geniş dairesi içinde, kendi sesini şiirlerinde baskın bir şekilde duyuran şairlerin başında Şeyh Rıza Talabanî gelmektedir. Türkiye ve Kuzey Kürdistan’da kendisi ve şiiri ile ilgili neredeyse hiçbir çalışmanın yapılmadığı Talabanî, Kürt hiciv ve övgü şiirinin temel taşlarındandır. Bu bağlamda Kürt edebiyat ve şiirinde toplumsal eleştirinin ana metinlerinden sayılan Şeyh Rıza Talabanî’nin şiirinin incelenmesi sadece edebiyat ve şiir araştırmacılarının önünü aydınlatmaz, aynı zamanda Kürt tarihinin de daha iyi anlaşılmasına imkân sağlar. [1]