#مەسوورەی ئەردەڵان#
ساڵەی نەوەن، ساڵەی تازۍ، بەڵام بە بۍ خەسرەوی، پەی مەستوورەی ساڵەی تازۍ هیچ وەشیێش نېیەن، ئاڎە دڵش وەش نېیەن، چونکم وەهار و گوڵ، کەش و چنوور، باخ و وەنەوشە، پەی کەسێ وەشەن کە دڵش وەشبۊن، مەستوورە دڵش ڕەنجیان، مەعشووقش ئینا تۊ خۊڵېنە، پەوکەی مەستوورە، هەم مەنسووبەکۍ مات و سەرگەردان، بۍ خورد و خەوەن.
خەسرەوم نەوەن...
کۊر بام جە دیڎە، یە ساڵی نەوەن
تەمام مەنسووبان، ئەر ڕۊ، ئەر شەوەن
مات و سەرگەردان، بۍ خورد و خەوەن
نە دووریی خەسرەو مەدان وە سەردا
یەخە، تا دامان، وستەن بە وەردا
ماچان: مەر خەسرەو سەرمەستی خاوی؟
مەر بېزار نە سەیر، شکار و ڕاوی؟
یە وەخت و وادەی سەیر و شکارەن
سەحرا پۊشیدە، سەبزەی وەهارەن
خیابان سەبزەن چوون زومەڕەد ڕەنگ
بوڵبوڵ مەشغووڵەن بە ناڵەی ئاهەنگ
گوڵسورخ نەمەندەن ڕەنگ نە جەمینش
شەقایق ڕەوان ئەشک و ئەسرینش
نەرگس حەسرەتمەند نە دیداری تۊن
داغداری باڵات، ئەر شەوەن، ئەر ڕۊن
شەوبۊ نە کۊهسار [هەر داد پەلاش]
بەنەفشە و ڕەعنا نەوحە و عەزاش
زېبا و نەستەرەن چەنی سیسەنبەر
ئەلوەداشانەن پەی شای لاڵ کەمەر
سۊسەن و لالە، ئەگەر بە داخەن
گوڵەزەرد پەرێت، نە ئاخ و داخەن
گوڵ زەمەق پۊشا، لیباسی ماتەم
ئەو داغداری تۊن، شای دارا حەشەم
هەر یەک وە ڕەنگێ داخ وە بانی داخ
نە داخی باڵات، سەرتاپا قەڵاخ
نەوحەخوانی تۊن نە باغی خەسرەو
جەم بەستەن نە دەور ئوتاغی خەسرەو
خوسووسەن «سوڵتان» مەحزوونی موزتەر
مەناڵوون پەرېت جە زەینەب بەتەر
مەواچوون: فەریاد فوغانم خەسرەو
ڕەنج بەردەی بۍ سوود، وە بادم خەسرەو
عەزیزی نازار باوانم خەسرەو
بینایی بە ڕاست چاوانم خەسرەو
نەهاڵی تازە پەی یاوام خەسرەو
ئاتەشپارەی جەنگ هەم داوام خەسرەو.[1]