ئەی ڕومووزی شەهریاری، وازیحە بۆ ڕایی توو
(زینت تاج و نگینت از گوهر والای تو)
زاهیری کرد شەعشەعەی خورشیدی نەسرت هەر تەرەف
(از کلاه خسروی، ڕخسار مه سیمای تو)
مەسکەنی ئاسایش و جێگەی ئومێدە، هەر مەکان
(سایه اندازد همای چتر گردون سای تو)
ڕەمز و شەرع و حیکمەت و ئەشکال و جەبر و هەندەسە
(نکته هرگز نشد فوت از دل دانای تو)
بێتە گەردش یەک نیگەه، پەنجەی عەتارید سست دەکا
(طوطی خوش لهجه، یعنی کلک شکّرخای تو)
مەیلی سوورمەی کێوی توور ناکەم ئەبەد بۆ چاوی یار
(روشنائی بخش چشم ماست خاک پای تو)
شاهی ئەسکەندەر ئەوەی بۆی مرد و دەستی بۆ نەدا
(جرعەای بود از زلال جام جانفرسای تو)
عەرز و حاڵی هەر گەدایێ، گفتوگۆ مەعلوومە لێت:
(راز کس مخفی نماند با فروغ ڕای تو)
پادشاها! سەروەرا! (سالم) لە دەرگات کەوتووە
(بر امید عفو جانبخش گنەفَرسای تو) [1]

#دیوانی سالم#
#سالم#