شەڕ لە شێف نەک لە خەرمان.
شێف: وەرد، خەرمان: شوێنی کۆکردنەوەی دانەوێڵەیە، جوتیارەکان کاتێک بە شەریکی کاری کێڵان و داچاندن دەکەن، دەبێت لە سەرەتاوە لەسەر کار و قازانجی دوایی قسە بکەن، نەک لە کۆتاییدا بیکەن بە شەڕ. مەبەست لەوەیە کە دەکرێت لە کێشەیەکدا قسە لە سەرەتاوە بکرێت باشترە لەوەی لە دواییدا دەست بدرێتە یەخەی یەک. [1]