Şêx Rizayê Talebanî (z. 1835 Kerkûk − m. 1909 Bexda) helbestvanê kurd e. Şêx Rizayê Talebanî di helbestên xwe yên hîcîv de gotin û peyvên herî mustehcen bi kar aniye.
Şêx Elî Talebanî
Bêgane hemû sahêbî cah û ceberrût in
Bêçare biray Şêx Elîy muflîs û rût in
Ey Şêx Elî çak e wisûqit be bira bê
Bawerr meke bem xellqe ke wek tûle le dût in
Qewmê ke le ‘ehdî piderit helqe begoş bûn
Tehqîqî bizane be Xuda cumle ‘edût in
Rehmyan nîye derbarey to xizm û eqarîb
Muşfîqtir e bêgane le mane ke emût in
Nadan û qurrimsax û nezanin ke emane
Gahê le sema gah le seyrî melekût in
Em tekyenişînane çi derwêş û çi sofî
Herçende be dill muştexîlî zîkr û qunût in
Wek hacî mabeynî Sefa û Merwe be te‘cîl
Bo luqme emanîş be mesel Yunis û hût in
Cum‘ane birrawe be Xua muflîs e lamî‘
Ne pûlî hemamî heye ne pareyî tûtin.[1]