Hunera kurd
#Abdusamet Yîgît#
Çand û ankû demokrasî bi gotinî ku mirov wan hilde li dest wê, mejuyek wan ya pirr demdirêj wê hebê. Çand wê, weke hemû serborî û jîyankirin û nivîsandinên mirov ên di jîyane xwe de ku ew dijê wê, di xwe de wê bihawênê. Bi gotinî ku mirov wê hilde li dest wê, di serî de wê, giring ku mirov wê fahmbikê ku wê, gotin û salixkirina wan wê, weke aliyekê giring wê, xwe bide dîyarkirin. Di rewşa fahmkirinê de wê, di roja me de wê, gotinên weke ´demokrasîyê´, ´çanda demokratîk´ û hwd wê, pirr zêde wê, werina li ser ziman û bi lêvkirin. Serdema me ku wê were pênasekirin wê weke demek û serdemek ku wê di wê de wê pêşketina demokratîkî dibê jî wê, were dîtin. Lê li vir di aslê xwe de wê pêşketina demokrasiyê ku mirov wê, ji aliyekê ve wê, weke rewş û pirsgirêkek çandî jî wê, hilde li dest wê, di destpêkê de wê, têgînekê wê bide me. Li vir wê weke aliyekê giring wê, têgîna demokrasiyê wê, di serî de wê, mirov dikarê wê, weke aliyekê giring wê, werênê li ser ziman ku wê, di çerçoveya rêgez û restên ku ew bi wan dihê ser ziman ên weke ´wekhevî´, ´maf û azadî´ û hwd re wê, çerçoveyek têgînî ku mirov dikarê wê bi gotina çandê jî wê şîrovebikê û wê bênê li ser ziman wê bide dîyarkirin.[1]