باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و هەشتا و ششەمە
قەدەحی پەڕ شۊت بریا پەی (ئوم موعید) ۍ، دماتەر پەی ئەسحابەکا، ئینجا حەزرەت وېچش نۊشش کەرد، سیاماڵشان جیائاست، ڕوەو بیبان کەوتۍ ڕا. وەختێ ساحیب خەیمەکە گېڵاوە، پەرساش (ئوم موعید) ۍ ژەنېش، ماچۊ: ئا گرد شۊتە چېشەن؟
ئاڎییچە پەیش گېڵناوه کە پیێوە نوورانی ئامانو دەسش دان گۋانۍ گامېشەکەی، پەڕ شۊتۍ بیۍ.
وازەن مەعبوود تاکی تەنیای فەرد
جە ساحیب خەیمە زەرف تەڵەب کەرد
یەک قەدەح لەبڕېژ بیی جە شیر
جەو شیری بۊ خۊش ئەعلای بۊی عەبیر
پەی ئومی موعید کیاناش دەرلاد
فەرما: بنۊشۊ حەقق کەردەن زیاد
باز هەم ئەو قەدەح دا ئەسحاب وەرد
نۊشاشان تەمام یەکایەک سېر وەرد
جە دمای ئەوان وېش هەم بەعزێ وەرد
چوون چەشمە سەراو هەر زیاد مەکەرد
هەر جە زرووفات خەیمەی ئەوان بۍ
یەکسەر پەڕ جە شیر نوقرەی دوو قاڵ بۍ
تەشریفی خەیرش وە دڵخواهی دڵ
سواربین جە نۊ بەرشین جەو مەنزڵ
ڕوو کەردەن وە چۊڵ بیابانەوە
ڕوو بە ڕووی بەیدی عەرەبستانەوە
جە دمای حەزرەت نە چراگاوە
شەوێ ئومی موعید ئاما، جە لاوە
دیش گوشەی مەنزڵ خەیمەی بۊ عەبیر
زرووفات تەمام لەب ڕېزەن جە شیر
واتش: ئەی شیرە، گرد کۍ ئاوەردەن
وەی تەور جەم بېیەن کۍ پېڎا کەردەن
ئومی موعید وات: شەخسێ موبارەک
سەر تا پا نوورین شیرین تەدارەک
ساتێ بیی مېمان نیشت بە وېنەی خویش
جەو دما دیا پەی ئەوبەرەی مېش
ئەی شیرە یەکسەر وە دەوانی دەو
حاسڵ کەرد دەرسات جه بوستانی ئەو.[1]