باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: شەسس و یەرەمە

دەنگێ، نیدایێ، جە غەیبۆ دریا گۊشو (ئامین) ېرە، ئاڎە وەختێ حەملش شش مانگە بۍ، جە غەیبۆ جە بارەو لەمەکېش هاگاڎارەشا کەردە، مژدەشان پەنە دا، کە پېخامئاوەرو ئاخر زەمانېیەن، نامۍ شەریفەش (محەمەد) ەن، گرۊی مەلەکووت گرد غوڵامېش هەنۍ، خەڵکو دنیای فرەش، مەبان بە ئوممەتش:
مایەی حەملی وېت، زەریف، بزانە
نامی شەریفش، محەمەد، وانە
خورشیدی نوورش، وە تۊ عەیانەن
بزان پېخامبەر، ئاخر زەمانەن
ئامینەی وەهەب، سوجدەی زەمین، بەرد
دەرلاد، وەعەبدولموتەلیب، عەرزکەرد
واتش: ئاوازێ، ئامان وە گۊشم
مەزموونش، هېمای، نەشېیەن، جە هۊشم
عەبدولموتەلیب، واقېعەی ئەو ڕۊ
وات: بە عەبدوڵڵا، فەرزەندت، مەبۊ
بشۊ مەدینە، بە شاڎ، مانی
خورما، باوەرە، پەی، وەزەبانی
ئامینە حەملش، خەیلێ پەسەندەن
یەقین، فەرزەندێ، سەعادەت مەندەن
بە قەولی مەکتووب، کائینانی، کار
ڕەمزی، ئەو فەرزەند، گرد کەردەن، ئېزهار
تا، موعاوەدەت، فەسڵی ئامای تۊ
نزیکەن، وەزعی، حەملی ئەو مەبۊ
ئەر سەد، هەوا گەرم، ڕاگەت، هەم دوورەن
فەرزەندت عەزیز، فەرزەند، زەروورەن.
[1]