سوورەی مل پانە، مووچەی تۆ هەر دووانە.
هەندێک کەس لە کار و کردەوەدا بایی ئەوە نییە کە پارەی ڕۆژانەی کاری وەک خۆی پێبدرێت، چونکە هێندە خراپ کار ئەنجامدەدات، مەگەر هەر خۆی بزانێی چی کردووە، چونکە ئەنجامی کار دەبێت سەمەری هەبێت، بە خزمەتکارێک دەوترێت کە داوای مووچەی زیاتر بکات. [1]