ماچا حۆرمەتو مزگی ئینا پەو زێرەوانەکەیشۆ و حۆرمەتو دەگای ئینا پەو قیخاڪەیشۆ.
هیزی پەی چڼ دەیېقا دلی شاروو نۆدشەیرە، پیاسێوەم ڪەردو وەرو دەمو شارەوانی (شهرداری) نۆدشەیرە ویەرڎا.
تەمامۆ دۆنیاینە، جوانتەرین و ئەندازیارتەرین و مۆحکەم تەرین ساختمانوو شاری، بیناو شارەوانی شارەکانە.
شارەوانی، ڕۊڵی سەرەکیش هەن جە فەرهەنگ سازی، بیناسازی شارەکانە.
یانێ شهرداری نمادوو شارەکان
وەختێ ئەندازیارێ شارەوانی بلۊ سەرو پرۆژیوە (ساختمانێوە) شەخسی و گەرەکشبۊ جە بواری هونەری و مۆهەندسی و گیرش دۊ پەنەو به واتەو وېما عەیبش چەنە گېرۆ ک، مۆهەندیس نازرو ساختمانەکەی یام مۆهەندسو بیناسازیەکەی، ئاسوڎە تاوۆ واچۆ:
دنیا ڪەرۆ وڵۆشە، تۊ جلێ سەرە وېت پۊشە.
بە عەرەبی ماچا: یا واعظ : عظ نفسک. اول خود ڕا اصلاح کن بعد دیگران.
ئی مەتڵەبمە نویست کە عەرزتا ڪەروو، حەر کارو خوڎایا بیناو شارەوانی (شهرداری ) نۆدشەی تاکو ئیسە نەوڕان.
ئا عەکسمە گیرتەن و نیانمەرە کە ویتا چەنی شارو سلیمانی کە بنەڕەت و تاریخشا پەی یەک زەمانی گېڵۆە هۆرش سەنگندێ، (مۆقایسەش) ڪەردێ.
بە داخەوە.

س. ڕەسوڵی.[1]