نام: بشیر
شهرت: استاد
نام پدر: مشیر
محل تولد: #سلیمانیه#
تاریخ فوت: #30-07-1963#
محل فوت: بغداد
$زندگینامه$
بشیر مشیر مشهور به (استاد)، در حدود سالهای 1885 تا 1890 در سلیمانی به دنیا آمد و در 30-07-1963 در بغداد درگذشت و در قبرستان شیخ معروف در کرخ به خاک سپرده شد.
در سال 1963، پس از کودتای بعثی، عراق به طور کلی و بغداد به طور خاص به پناهگاه آزادیخواهان و دموکرات ها تبدیل شد. در آن دوران سخت، بعثی ها بشیر مشیر را دستگیر کردند. البته شخصیت بانفوذ و شناخته شده ای مانند او به زودی خوراک نیروی فاشیستی چون بعث خواهد شد.
پس از شکنجه و رنج فراوان، بشیر مشیر در 30 ژوئیه 1963 در زندان بعث درگذشت.
در زمان مرگ، عمر بشیر بر اساس سال تولدش (1885-1888) 75 سال تخمین زده می شود.
مغازه خیاطی او در خیابان رشید در بغداد به عنوان کلوپی برای نویسندگان، روشنفکران و سیاستمداران کرد در آن زمان عمل می کرد و آنها مرتباً در آنجا ملاقات می کردند.
اولین انجمن سیاسی که او به آن پیوست، انجمن حمایت از کردها بود که در سال 1927 در بغداد تأسیس شد.
قابل گفتن است پیرمرد شاعر به بشیر لقب (استاد) داده و از طرف هواداران و اطرافیانش به او القاب (فیلسوف، شاعر، رهبر و مشاور) داده شده. در سال 1931 استاد بشیر کتابی با عنوان حق عبادت (به کردی؛ سپارەی حق پەرستی) در بغداد منتشر کرد. همچنین در سال 1939 کتاب نامه خوش شانسی (به کردی؛ بەختنامە) از نوشته های ناپلئون بناپارت را به کردی ترجمه کرد.

=KTML_Bold=نکته:=KTML_End= این مقاله به عنوان شخصیت بشیر مشیر چیزی بین واقعیت و تخیل است و الهام گرفته از مقاله کامیل ژیر با عنوان (بشیر مشیر؛ رئیس جمهوری که نه دروغ گفت و نه راست گفت) تهیه شده است. [1]