Welatparêziya sedsala 21’an nayê têkbirin
Şiyar KOÇGIRÎ
Welatparêziya Kurdan ku di destpêka sedsalê de nekarî derkeve holê, geşbûna xwe ya dawîn bi PKK’ê re kir û ew geşbûn jî bê hempa bû. Welatparêziya Kurd bi PKK'ê re kete rêgeha xwe û dûre jî her ku çû, bû çemekî boştir.
Dema mirov li 40 salên borî dinêre, welatparêzî di nava PKK’ê de gihaştiye asta herî bedew, herî hêja û serbilind a mirovahiyê. Tevî ku bi pratîka xwe re bû destpêkek ji bo mirovahiyê, bi pêvajoyeke komkujiyê ya qirkirinê ya ji aliyê dewleta Tirk ve bi polîtîkayên herî barbar re rû bi rû ma.
Dikare bê gotin ku di sedsala 20’an de tişta ku dewleta Tirk xistiye nava çarçoveyekê, hewldana têkbirina welatparêziya Kurdan e. Lê belê 40 salên dawîn pêvajoyeke wisa bû ku ev hewldan bi rêbazên herî birêxistinbûyî, herî hov, herî dermirovî yên şerê taybet hatine meşandin.
Derbeya 12'ê Îlonê di esasê xwe de ji bo ji nû ve dagirkirina Kurdistanê û tesfiyekirina welatparêziya Kurd bû ku bi PKK'ê re şîn bûbû. Destûra ku piştî derbeyê hate nivîsandin, rêveberiya leşkerî ya hatibû îlankirin, zagona rewşa awarte û hemû sazûmanên girêdayî wan, ji bo tunekirina welatparêziya Kurd in. Tevî saziyên dewletê yên hiqûqî yên wekî MÎT, JÎTEM, Kontrgrîlayê, komên çete yên mezin û biçûk ên wekî cerdevan û Hizbullahê ji bo wê hatine amadekirin. Armanca hemûyan ew e ku vê bingeha ku berxwedana azadiyê ya Kurdan lê tê geşkirin, ziwa bikin.
Lê welataprêziya Kurdan ku bi PKK’ê re geş bû, tevî hemû êrişên barbar jî nehate sekinandin. Tevî komkujiya Kurdan ku NATO û Ewropayê jî destek dayê, welatparêziya Kurdan mezin bû. Gav bi gav veguherî tevgereke azadiyê ya siyasî û civakî ku li çar parçeyên Kurdistanê û dîasporayê bi deh milyonan kes tê de dihewin. Ne tenê ev, lê belê tevî Komploya Navneteweyî jî di şexsê rêber Abdullah Ocalan de karî xwe nû bike. Çawa ku komplo hate têkbirin, Rojava jî bi pêşketin û têkoşîna xwe ya li dijî DAIŞ'ê re bala cîhanê kişand ser xwe û ji bo gelên herêmê bû hêvî.
Hemû hikumet, serokkomar, serokwezîr, serokwezîr, serfermandar, wezîr, yanî hemû rayedarên dewletê ku di nava 40 salên dawîn de li Tirkiyê bûn desthilatdar, ji bo tunekirina vê welatparêziya Kurdan hatin wezîfedarkirin. Bê hejmar wezîr, bi dehan serokwezîr, serokkomar û serfermandar di nava 40 salan de winda bûne, lê welatparêziya Kurdan mîna stêrkekê geşbûna xwe domand.
Di hemû waran de, bi taybet di warên siyasî, civakî, çandî, exlaqî, fikrî, leşkerî û dîplomatîk de xwe bi rêxistin kiriye û gav avêtine. Li gel qirkirina kolonyalîst, nokerî, xayintî, teslîmkar û sazûmaniyên dogmatîk jî derbas kirin û kete rêgehe rast û durist. Anku hêza xwe nîşan da ku dikare nexweşiyên di nava xwe de û astengiyên li pêş xwe jî dikare çareser bike. Alî û kesên neteweperest, hevkar, teslîmkar û xayîn teşhîr kirin, di heman demê de qelsiyên ku ji ber reel sosyalîzm û modernîteya kapîtalîst derketin holê jî derbas kirin û di şexsê tevgera azadiyê ya gelê Kurdistamê de kevneşopeke azadiyê afirand ku hêvî dida tevahiya cîhanê.
Welatparêziya Kurdan dûrî neteweperestiyê ye, çanda xwe dispêre serweriya mêran red dike, li ser bingeha hurmeta li çand û baweriyên cuda ye, bi cewhera xwe ya kollektîf û demokratîk li ser bingeheke gelekî xurt bi pêş ket û ew ew jî welatparêziya sedsala 21’an e.
- Ev welatparêzî ruxmî dewleta Tirk, NATO, DYA, YE û dewletên mêtinger ên li herêmê bi pêş ketiye.
- Ruxmî modernîteya kapîtalîst, olperestî, neteweperestî, zayendperestî û dewletperestiyê bi pêş ket.
- Berdêl gelekî mezin e lê qonaxa ku gihaştiyê bi heybet e.
Dema ku ev geşedan pêk dihatin, dewleta Tirk jî hemû derfet û têkiliyên xwe ji bo tunekirina vê welatparêziya Kurdan bi kar anîn. Bê hejmar nimûneyên hovitiyê nîşan dan, sûcên şer û sûcên li dermirovahî kirin, li ber çavên cîhanê hiqûq, siyaset, exlaq û ol binpê kirin.
Bi piştgiriya kevneperestiya cîhanê û herêmê li gund û bajaran, li deşt û çiyayan, li hundir û li derve şerekî mezin ê qirkirinê da meşandin. Bi hezaran gund şewitandin, bi deh hezaran mirov hatin zindanîkirin, kiryarên bêexlaqî û derî aqilan kirin û saziyên dewletê yên fermî û nefermî hovîtiyên mezin kirin ku ji bo mirovahiyê şerm in.
Her pêngaveke welatparêziya demokratîk û azadîparêz a bi pêşengiya PKK'ê, rastî êrişên hêzên fermî û ne fermî yên herêmî û cîhanî û bi taybet dewleta Tirk hatin.
Ev êrişkariya ku bi AKP-MHP'ê re derbasî qonaxeke nû bûye, ji ber sedemên dîrokî û yên heyî bi lezgînî dewam dike. Hem jî li ber çavên cîhanê û hem jî her roj...
Dewleta qirker a riziyayî nekarî Rêbertî û rêxistina wî teslîm bigire, li dijî gerîla bi ser neket, nekarî pêşî li pêşketina pêşketina şoreşa Rojava bigire û nekarî pêşî li pirsgirêka Kurd bigire ku bibe pirsgirêkeke cîhanê, li dijî welatparêziya Kurdan êrişeke çaralî pêk tîne. Ev yek pir bi hişmendî, bi birêxistinkirî li hemû qadên jiyanê tê meşandin. Hemû çavkaniyên Tirkiyê, hemû enerjiya wê, hemû potansiyela wê ji bo vê tê xerckirin.
Ev êrîşkariya ku wek li dijî PKK'ê tê pênasekirin, hewldana dawîn e û şensê xwe yê serkeftinê nîn e. Bi qasî çeqelekî pîr û birîndar bê taqet e. Ev kevneşopa qirêjî, xwînxwar û sûcdar, êdî wijdanê mirovahiyê birînadar dike, ne gelê me ne jî mirovahî tehamulî vê barbariyê nake.
- Bi îşkenceyê hewl didin kesên 80 salî dîl bigirin.
- Organîzekirina operasyonên lîncê yên li dijî welatparêzên Kurd bi hêzên paramîlîter.
- Dayikan ji pitikên wan vediqetînin û dixin zindanan, pêşî li tedawiya girtiyên nexweş digirin û wan qetil dikin.
- Hestiyên zarokên wan ên şehîd di kîsan de didin dê û bavan, şehîdgehan dirûxînin.
- Bi hovane êrişî xizmên windahiyan û Dayikên Şemiyê dikin.
- Siyasetmedar û parlamenteran bi girtin û qedexeyan bêzar dikin.
- Cezayê bi dehan salan didin muzîkjen û hunermendan.
- Melayên bi kurdî wezê didin, wek kafir îlan dikin û dixin girtîhegan.
- Kurdan saxesax di malên wan de dişewitînin.
- Ji ber egalên kesk û sor û zer îşkenceyê li jin û ciwanan dikin.
- Da ku gerîla tê de nemînin, jîngeh û daristanan tarûmar dikin.
- Ji bo birçîkirina gel herêmên çandiniyê tune dikin.
- Bi her cure zilmê hewl didin Kurdistanê bê Kurd bihêlin.
- Vê yekê bi malbata Barzanî ya hevkar re veguhêzin Başûr û bi bermahiyên DAIŞ'ê re bigihînin Rojava û hewl bidin ku demografiya xaka ji Efrînê heta Zaxoyê biguherînin.
- Sîxurkirin, dîlgirtin û sepandina hemû rêbazên şerê taybet ji bo ku gelê Kurd li dijî welatparêziya Kurdan şer bike.
Ev hemû bi carekê de dikarin bên diyarkirin. Û çi qas dişibe polîtîkayên hovane yên Hîtler ên ji bo tepisandina berxwedana li herêmên dagirkirî.
Desthilata faşîst a AKP-MHP'ê dizane li hember Tevgera Azadiyê ya Kurdan bi ser neketiye û dê berdêla wê giran be. Hewl dide êşa wê bi gelê Kurd bide kişandin ku bi welatparêziya sedsala 21’an xwe bi çek û rext kiriye. Ji bo ku berxwedana gerîla biçewisînin û biperçiqînin, siyaseta dîlgirtinê ya ku li rêber Ocalan ferz kirine, li gelê Kurd jî ferz dikin. Ev hewldaneke pûç e. Ji niha û pê de bi van rêbazên hovane hewl bidin serî li welatparêziya Kurdan bidin tewandin jî li hember berxwedan xurt dê tiştekî bi dest ve neynin. Ji zêdekirina hişmendî û hewldana xweparastinê wêdetir bi kêr nayê, ji ber ku her rêbertî gelê xwe diafirîne. Mîna rêber Abdullah Ocalan gelê Kurd jî dê careke din nîşanî dost û dijmin bide ku têk naçe. Dê qada xwe ya siyasî, çand, xweza, dîrok û pêşeroja xwe, bi taybetî jî Rêbertî û gerîlayên xwe xwedî bike û bi mezinkirina berxwedanê xwe bigihîne encamê. Gelê me ji vê bawer e. Gelên herêmê û mirovahî jî.[1]