یک چیز کە در مورد پیمان لوزان و سور باید گفتە و روشن شود این است که معاهده سور حقوق کردها را تعریف کرده است، اما حقیقت این نیست و بلکە باید واقع بینانە بە ام موضوع نگاه کرد زیرا کە معاهده سور فاجعه ای مانند لوزان بود و شاید از ان هم بدتر. حالا همه را اینجا به شما می گویم:
معاهدە سور برای مجازات بازندگان، کردها و ترکها بود، زیرا کردها در کنار ارتش عثمانی با مافیای ارمنی، آشوری و کلدانی جنگیدند و به برندگان، آشوریها، کلدانیها، ارامنه و عربها پاداش دادند.
به عنوان مثال، معاهده سور هر چهار بخش #کردستان# بزرگ را را در یک کشور متفاوت قرار داد:
شمال کردستان: در قسمت شمال کردستان بزرگ تمام شهرهای وان، قارص، بدلیس، ارزروم و بسیاری از شهرهای دیگر به دولت ارمنستان ضمیمه و متصل می‌شوند و یک دولت کوچک کردی در می اید و حکاری ایجاد می‌شود، اما این دولت حق استفادە از هیچ گونە سلاح و انبار کردن سلاح هارا ندارد، اما در مقابل ارمنی ها و اشوریها و کلدانیها حق استفادە از سلاح و مهمات دارند.
جنوب کردستان:در این قسمت، استان موصل که شامل تمامی شهرهای سلیمانیه، کرکوک، اربیل و موصل می شد، بخشی از عراق باقی می ماند.
غرب کردستان: شهرهای کردستان غربی عفرین، حسکه و آنتاکیا به دولت جدید سوریه ضمیمه خواهند شد.
شرق کردستان: در معاهده سور اشاره ای به شرق کردستان نشده بود زیرا به عنوان پاداشی برای عدم شرکت ایران در جنگ جهانی اول بخشی از ایران باقی ماند.مثل تصحیح تاریخ کرد بود که فکر می‌کردیم معاهده سوور به کردها حقوق داد، اما در واقع برای کردها مثل لوزان فاجعه بود.[1]