باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و حەفتا و پەنجەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی ئەچی بەشەنە مەڕەو(سەور)ی جیامازۊن، مەگېڵۊوە پەی شارو مەککەی، قوڕەیشیەکۍ گرڎو ڕاکاشا بینێبېنۍ، لوێ پەی یانەو ئەبوبەکری، پەرساشا ئاسمێ کناچېچ هەواڵو تاتەیش و محەمەدی، ماچۊ: من هەواڵم نییەن چەنەشا، چا وەختەنە ئەبوجەهل شەققەزللێش ماڵا ئاسمێرە، بە دژمانی پەلامارەشدا.
بادا کۊتابۊ هەنی بەحسی مار
بزانین حەزرەت چەنی یاری غار
جە دەستی قوڕەیش گومڕای بەڎ نەزەر
بە چە تەدبیرێ بەربشان وە بەر
هەر ئەو شەو ئەوان کە تەشریف بەردەن
ئیرادەی مەنزڵ غاری سەور کەردەن
قەبیلەی قوڕەیش وە بۍ چوون و چەند
گرد ڕای ئەترافات کەردشان وە بەند
سەنادید گرد پەی تەفتیش تەحقیق
تا شین وە یانەی ئەبوبکری سدیق
ئاسمای زوتتاقەین شای مەلەک نەزەر
یەکا یەک جە ئەو پەرساشان خەبەر
واتش: بابۊت دیارش نییەن
چەنی محەمەد یە ئەو کۊ شییەن
ئاسما دا جواب نەداروون خەبەر
نە جە ئەبووبەکر، نە جە پېغەممەر
ئەبوجەهلی سەگ گومڕای کینەجۊ
دەس بەرد داد حەوا مەلعوونی بەڎخۊ
یەک سیلەی سەنگین گرانتەر جە سەنگ
شەند وە ڕووی ئاسما مەعسوومەی دڵتەنگ
گوشوارەی گەوهەر بڕیا جە گۊشش
.................................. هۊشش.[1]