باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و شەسس و چوارەمە
ئا ڕووە پېخامئاوەر یانەو حەمزەی بۍ، عومەر داواش کەردە ئەو (جەنابی و سەعدی) بەراش پەی خزمەتیش، پەی ئیمانئاوەردەی بە دینەکەیش، گردشان ڕووەو یانەو حەمزەی کەوتۍ ڕا.
یە خەیلێ وەختەن فیراقەن جە بەین
بیاونەم وە لای سەیدولکەونەین
تا چوون پەروانە دەوری شوعلەی شەم
خاکی نەعلەینش بماڵوون نە چەم
جەناب و سەعید هەردوو چوون ڕەهبەر
شین وە ها مقەدەم خاک پای عوممەر
ئان یەک سەعات، ئەگەر زوو یا دېر
یاوان وە قاپی قەسری حەمزە شېر
بەڵۍ چوون تەشریف موستەفای موختار
ئەو ڕۊ جەو مەنزڵ گرتەبۍ قەرار
یاران جە قاپی دەقلباب کەردەن
سەحابان یەک یەک سەر بەر ئاوەردەن
دین عوممەر قەبزەی دوورش هانە دەست
مدران موسەللەح وېنەی شېری مەست
سەحاب گرد جە خەوف یەکسەر بین ماتەم
قوفڵی قاپیشان جە نۊ کەرد مەحکەم
سەحابان خەبەر وە حەزرەت داشان
چمان گرد قابز ئامان وە لاشان
واتشان: هانا یا خەیرەلبەشەر
اللهم احفظ من شر العمر.[1]
مدران موسەللەح وېنەی خار سەنگ
ئیرادەش سوڵحەن نمەز یاخۊ جەنگ