6 Haziran 1913′te İstanbul’da yayına başlayan #Roji Kurd# dergisi 30 Ağustos 1913′te İstanbul Hükümeti tarafından yasaklandı ve yayımına son verildi. Süleymaniyeli Abdülkerim’in imtiyaz sahibi olduğu dergiyi Hêvi Kürt Talebe Cemiyeti desteklemekteydi. Haber ve yazılar Arapça harflerle Kürtçe ve Türkçe’ydi. Dergide daha çok Milli Kürt sorunu ve Kürt kültürü üzerine tartışmalara yer verildi. Dr Abdullah Cevdet, ilk kez Kürtçe alfabeyi tartışmaya açtı ve Arap alfabesinin Kürt diline uygun olmadığını söyleyerek yeni bir alfabe oluşturmayı önerdi.
32 sayfadan oluşan ve ancak 4 sayı çıkabilen dergide, Süleymaniyeli Abdülkerim, Dr. Abdullah Cevdet, Kerküklü Necmeddin, Harputlu Hasan Basri, Fexrî, Süleymaniyeli Mesud, Diyarbekirli Nejdet, Fuad Temo, Fazil Muxlîsê Millî gibi yazarlar vardı. Roji Kurd’ün ilk üç sayısı, derginin kapanışından sonra Bağdat’ta Cemal Xeznedar tarafından tekrar yayımlandı.[1]