باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: چل و پەنجەمە

حەزرەتو نووحی دمای ئانەی بە (قاڵاو) ی فەرمانش دا و کېیاستش پەی زانای هەواڵو دنیێ، قاڵاو ڕانە باڵدارێ تۊپاش دی و لاشدا، خەریکو وەشی و واردەو وېش بۍ، پەوکەی حەزرەتو نووحی بەرکەرد، ئی جارە (کەبووتەر) ەش پەی ئاردەی هەواڵەکا کېیاستە، یەرۍ جارۍ کېیاستەشۆ، هەواڵش ئارد ماچۊ: زەمین تەمام وشک بېیەنۆ، ئاتاجیش بە یەک قەترە ئاویەن، ئیتر حەزرەتو نووحی فەرمانشدا بە لەنگەر گېرتەی کەشتیەکەی.
جەو دما، فەرمان، دا، وە کەبووتەر
واتش: تۊ بشۊ، زوو خەبەر باوەر
کەبوتەر، جەحنەت، فڕەدا وە باڵ
بەرشېی، جە کەشتی، وېنەی بای شەماڵ
دیش، ئاو نەمەندەن، جە سەر دېیاران
کەوتەن، وە سارا، فەرقی ئەشجاران
بەرگێ جە زەیتوون، بڕی، وە مېنقار
بەردش، وە خدمەت، شای واڵا، تەببار
دووبارە، هەم (نووح) ، فەرما، کەبووتەر
ئەم جاریچ، بشۊ، مدارا مەکەر
دۊعا کەرد پەرېش، تاکە ئازاڎ بۊ
وات؛ حوببت، نە دڵ، مەردم زیاد بۊ
دایېم هەر مەتبووع، تەبعی مەخلووق بای
جە لای، شای ڕەززاق، ساحیب مەزرووع بای
فەرماوا، بشۊ، خوڎات بۊ یاوەر
تکاهێ مەکەر، زوو خەبەر باوەر
دیسان (کەبووتەر) ، وەبۍ قیل و قال
بەرشېی جە کەشتیی، شەققەدا وە باڵ
دېیا، چېش بەرزان، هەرد و بەرد و کاو
یەکسەر موحتاجەن، وە یەک قەترە ئاو
بەعزێ گڵ و خاک، وە ناخوون بەردش
تاکە، بەو ڕەنگە، (نووح) ، حاڵی کەردش
تا خود، کەشتی، تەکان دا، وە چەپ
هۊرکېشا لەنگەر، وە شادیی و تەرەپ
[1]