باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ هەژدەهەمە

میرزا ئۆلقاڎر بەردەوامەن جە وېناکەردەی و نیشاندای سەرەوەختو تاقیکەردەیۆ ئیبلیسی، وەختێ تەکەببوری ناست ئەمرەو خوڎای جابەجا کەرۊن بە سوجدە بەردەیش پەی حەزرەتو ئاڎەمی، تا خوڎای تۊقەو لەعنەتیش کەردە ملش:
ئاخر داناییش بی بە نادانی
مەحرووم بی جە فەزڵ، زاتی سوبحانی
بی بە لەعنی تەوق، شیی وە گەردەنش
جەفاو جەورو غەم، عەبەس بەردەنش
قاپی هیدایەت، بەهەشت لېش ژنیا
نامەی بەڎ نامیش، جە عالەم ونیا
جارێ با لەعین، عەدووی کینەکېش
هەر تەقەش مەبۊ، چەنی تەوقی وېش
خوڎا وە ئاڎەم مەیلی هەم جەفت کەرد
حەوا، جە لای چەپ، ئاڎەم بەر ئاوەرد
عەقدش کەرد، جە عەرش، عەشقش دا پېشان
مەشغووڵ بین وە عەیش و شادیی وېشان
وە ئەمری بېچوون، بینای لا مەکان
داخڵ بین هەردوو ڕەوزەی ڕېزوان
پۊشان وە باڵا، حەریری بەهەشت
چەنی فریشتان، مەکەردەن گوڵ گەشت
حەقق فەرما، ئەلیەوم، سروشتەن وە خاک
عادی مەکەن نەفس، وە خورد و خوراک
نەفسی هەوڵناک، نەدارۊ قابل
یەک دانە، گەندم، نەکەن، تەناول
بەرز نەبۊ سەدای، بۍ مەجازیتان
شەیتان جە ناگاه، نەدۊ بازیتان
بەرشۊ جە لاتان، هەوای نەفسانی
یە بین، بە فرقهی، ئەهلی ڕوحانی
واتشان بەل، ئامانەن سەددەق
موتیعم وە ئەمر، قەتعی ڕەزای حەقق.[1]