بووە بە مەیدانی نێرەکەری حاجیاوا
لە دەشتی بیتوێنێ شارەدێی(حاجیاوا) تاوەکو سەرەتایی سەدەی بیست و یەک مەیدانێکی گەورەی فرۆشتن و خستنەڕووی وڵاغە بەرزە و بارەبەری هەبوو، هەموو ناوچەکانی بیتوێن و پشدەر و مەنگوڕایەتی و خۆشناوەتی و بناری کۆسرەت و کۆیە و...تاد کەر و ئێستر و ئەسپ و وڵاغەکانیان بۆ ساغکردنەوە و فرۆشتن بردووە بۆ ئه و مەیدانە، هەڵبەت مەیدانێک زۆرترین نێرەکەر و ماکەری لێ کۆبکرێتەوە شیڕە و زەڕە و زەڕینی نێرەکەر دەچێتە کەشکەلانی فەلەک لەگەڵ هات و هاوار و دەنگی دەڵاڵان تێکەڵ دەبوو، کورد وتەنی: سەگ ساحێبی خۆی ناناسیەوە، ئه و حاڵەتە بووە بە ئیدیۆم و لە وراتی کۆیە، ئەگەر ماڵێک کچە عازەبیان هەبێت و گەنج و تواری ئه و ئاواییە ڕوویان تێ بکەن و ماڵیان بەردەوام پڕبێت لە کۆرەبژ و جحێڵان بەتەوسەوە پێیان دەوترێت: بووە بە مەیدانی نێرەکەی حاجیاوا.[1]