کە ئەمری فەرموو ئەو شاهە بە إقرأ
ئەگەر فەرمانی قەتڵە کێ دەڵێ نەء!
قسەی مایەی خرۆشی نشاتینە
دوو عالەم نەشئە جۆشا، لەبیە مەنشەء
بە یادی قامەتی ماوم بە پێوە
علی ما مثلها موسی توکا
بە هیجرانم دەوت سوء العذابە
فلمّا ذقته قد کان أسوأ
بە سۆزی عیشقە بوونە ذی کمالت
إذ الأنوار من ذي النار تنشأ
وتی: ڕاکێشە مل مەحوی، سەرەت هات
بسلّ السّيف أومي لي: تهیّأ!
شەرەف هەر عیلمە، نابینی کە ئەشرەف
موشەڕڕەف بوو بە ئەمر ئەووەڵ بە إقرأ
#مەحوی#
#دیوانی مەحوی# [1][2]