در سال ۱۳۰۲ ھ. ش. در روستای کاشتر در اطراف کامیاران به دنیا آمد. او در فراگیری علوم را نزد پدرش (شیخ حبیب الله مدرس) آغاز کرد. از دیگر آموزگاران او می‌توان از ملا محمد مدرس گرجی و بدیع الزمان مهی سنندجی نام برد. او آثاری در زمینه‌های فقه، تفسیر، ریاضی، منطق، عروض، قافیه و... نوشته است. از مهمترین آثار او می‌توان به تاریخ مشاهیر کرد اشاره کرد. مردوخ پس از اتمام تحصیل علوم قدیم در کردستان، به تهران رفت و در دانشگاه تهران شروع به تحصیل دانشهای آکادمیک کرد. از اساتید او در این دوران می‌توان به بدیع الزمان فروزانفر و محمد شهابی اشاره کرد. او پس از تمام کردن دوره دانشگاه به کردستان بازگشت و به آموزگاری پرداخت. او در سال ۱۳۶۷ ھ. ش. در تهران به سبب بیماری سرطان درگذشت.