Parlamentera berê ya HDP'ê ya #Amed#ê Çaglar Demîrel ku rûniştina wê li 14'emîn Dadgeha Cezayê Asliyeyê ya Amedê hat dîtin, bi hinceta dewleta Tirk biçûk xistiye” 5 meh cezayê girtîgehê lê hat birîn.
Rûniştina biryarê ya der barê siyasetmedara Kurd Çaglar Demîrel de li 14'emîn Dadgeha Cezayê Asliye ya Amedê hat dîtin. Çaglar Demîrel beşdarî rûniştinê nebû parêzerê wê Serdar Çelebî amade bû.
Dozgeriyê bi hinceta axaftina Çaglar Demîrel a di 5'ê Mijdara 2016'an de kiribû cezayê girtîgehê xwest.
Çelebî, xwest dadger ji dozê bê vekişîn û bal kişand ku axaftinên muwekîla wê di çarçoveya azadiya raman de ye û daxwaza beraeta muwekîla xwe kir.
Dadger, daxwaza Çelebî qebûl nekir û 5 meh cezayê girtîgehê li Çaglar Demîrel birî. Dadger ceza taloq nekir.[1]

=KTML_Bold=​​​​​​​RÊBER #ABDULLAH OCALAN# : LI SER JIYANA MIN A LI GIRTÎGEHA GIRAVA ÎMRALIYÊ-3=KTML_End=

Girtîgeh malên islahkirinê nînin, ew mekan in ku li wan mirov erkên xwe yên exlaqî û îradî bi xurtî hîn dibin. Heman xusûs ji bo şervanên azadiyê yên derketinê serê çiyan jî di cih de ne. Mirov bibe gerîllayê azadiyê ev tê wê maneyê ku mirov di asta herî jor de erkên xwe yên exlaqî û polîtîk der barê civakbûyînê de bi cih tîne; bi bîrewerî û exlaqî li ser vê erkê ye; ji bo azadbûyînê, erkên der barê xweparastinê de pêk tîne. Mirovê bibe gerîllayê azadiyê, ne ji bo ku bandora xwe ya ferdî zêde bike yan jî bibe desthilatdar, dibe gerîlla. Eger ne wisa be, ev ne şervantiya azadiyê ye, ev şervantiya ji bo desthilatdariyê ye. Yên bi vî awayî, derketina wan a çiyê û daketina wan exlaqî û civakî nîne. Jixwe yên bi vî awayî, kengî tiştên hêvî dikin nebînin, bi hêsanî xiyanetê dikin. Erkên xwe yên civakî li ti qadê bi cih nayînin. Tişta ez dixwazim bibêjim ev e: Kesên hebûna wan di nava koletiya mutleq de, heta kesên ji hev belav dibin, li ku dibin bila bibin xisletên her deverê ji bo wan yek in. Bi awayekî hundir xirab e, derve baş e, kesê bi sîleh xirab e, kesê bê sîleh baş e, bi vî awayî kategorîzekirin hewldana esasî ya têkoşîna ji bo hebûn û azadiyê naguherîne. Jiyana mirov kengî azad bibe maneyeke xwe heye, naxwe li ku dibe bila bibe, ew der her tim zindaneke tarî ye.

=KTML_Bold=DI ZINDANÊ DE JI BO MIROV KARIBE XWE RAGIRE DERMAN PÊŞXISTINA TÊGIHIŞTINA HEQÎQETÊ YE=KTML_End=
Têgîna diduyan bi ya yekê ve girêdayî pêşketina têgihiştina li heqîqetê ye. Di zindanê de ji bo mirov karibe xwe ragire dermanê bi tenê bipêşxistina têgihiştina li heqîqetê ye. Bi awayekî giştî bi hêz têgihiştina li heqîqeta jiyanê tê wê maneyê mirov li bêhnika herî bi kêf û tahm serwext dibe, ya rastî li jiyanê serwext dibe. Eger mirov bi awayekî rast serwext bûbe çima dijî, li ku dibe bila bibe jiyan jêre ne pirsgirêk e. Lê jiyan hertim di nava şaşî û derewan de derbas bibe wê maneya xwe ji dest bide. Bi vî awayî wê diyardeya jêre rizîna jiyanê dibêjin derkeve holê. Bêkêfî, nerehetî, şer, dijûn encamên xwezayî yên jiyana riziyayî ne. Jiyana mirov ji bo kesên têgihiştina wan li heqîqetê pêşketî, bi temamî mûcîzeyek e. Jiyan bi xwe çavkaniyeke mezin a coş û heyecanê ye. Di jiyanê de maneya gerdûnê veşartî ye. Mirov çiqasî li vê razê hayil bibe, di zindanê de be jî pirsgirêka wî ya xweragirtina li jiyanê çênabe. Jixwe eger zindan ji bo azadiyê be, tişta li wir mezin bibe têgihiştina li heqîqetê ye. Jiyana bi têgihiştina li heqîqetê mezin bibe, êşên herî mezin jî dikare veguherîne şadî û bextewariyê.

=KTML_Bold=ZINDANA ÎMRALIYÊ JI BO MIN BÛ DAQA MEŞANDINA ŞERÊ HEQÎQETÊ=KTML_End=
Ji bo ez li diyarde û pirsgirêka Kurd serwext bibim, fêhm bikim û derfetên çareseriyê bihûnim Zindana Îmraliyê ji bo min tam bû qadek ku ez lê şerê heqîqetê bimeşînim. Li derve bêhtir gotin û çalakî xwedî hukim bûn, lê li zindanê mane bi hukim e. Fikrên ku min di parêznameyan de li ser felsefeya siyasetê bi awayekî berfireh û berbiçav anîne ziman, gelekî zor û zehmet e ku min li derve bianiya ziman. Ji bo têgihiştina li têgîna siyasetê bi xwe gelekî hewldan divê, têgihiştineke bi hêz a heqîqetê divê. Gotina min a “ez hûrûkûr hayil bûme, ez dogmatîkekî pozîtîvîst im”, têra xwe têkiliya xwe bi tecrîdê re heye û bi tecrîdê re pêkan bû ku ez vê gotinê bibêjim. Di şert û mercên tecrîdê de min bêhtir fêhm kir û serwext bûm ku têgînên cuda yên modernîteyê hene, bi awayên cûrbicûr avakirina modelên neteweyan pêkan in, herweha avahiyên civakî avahiyên bi destê mirovan hatine hûnandin in, û xwezayeke wan a nerm heye. Ji bo min nexasim gelekî girîng bû ku ez ji dewletgiriya netewe bibihurim. Ev têgîn ji bo min demeke dirêj pîvaneke Marksîst-Lenînîst-Stalînîst bû; bi rengê dogmayekê bû ku diviyabû ti carî neyê guhertin. Dema min li ser xwezaya civakî, şaristanî û modernîteyê mitale kir, min dît ti têkiliya vê pîvanê bi sosyalîzmê re tineye û gelekî girîng e ku min ê bidîta, ev desthilatgiriyeke zêde civakî ye, ji şaristaniya riziyayî ya bi çîn maye û bi destê kapîtalîzmê hatiye rewakirin. Lewma di redkirina wê de min dudilî nekir. Eger weke dihat gotin bi rastî wê sosyalîzma zanistî be, di vê mijarê de yên divê bên guhertin divê hosteyên sosyalîzma pêkhatî ango Marks, Engels, Lenîn, Stalîn, Mao û Castro bin. Hosteyên navbihurî xwedî li têgîneke mîna kapîtalîzmê derketibûn, ev şaşiyeke mezin bû û zirareke mezin dabû doza sosyalîzmê.

=KTML_Bold=DI TÊGIHIŞTINA MIN A HEQÎQETÊ DE TAM ŞOREŞEK ÇÊBÛ=KTML_End=
Her ku min dît kapîtalîzma lîberal hegemonyayeke bi hêz a îdeolojîk e, min analîzên modernîteyê bêhtir bi hêz çêkirin. Min fêhm kir ku modernîteya demokratîk ne bi tenê pêkan e, ji modernîteya kapîtalîst hem rasttir e, hem jî hemdemtir e, û mirov dikare wê pêk bîne. Ji ber ku me nikarîbû em ji têgîna dewleta netewe ya sosyalîzma pêkhatî bibihurin û weke rastiya bingehîn a modernîteyê lê serwext bûbûn, me nikarîbû em bifikirin ku neteweparêziyeke din, mînak neteweparêziya demokratîk pêkan e. Tişta te jêre netewe digot, ma diviyabû ji sedî sed dewletek wê hebûya! Madem Kurd jî neteweyek in, hingê divê ji sedî sed dewleteke wan jî hebe! Lê dema ez li ser diyardeyên civakî ponijîm, min dît ku netewe bi xwe rastiya herî wendabûyî ya çend sedsalên dawî ye, di bin bandoreke bi hêz a kapîtalîzmê de şikil girtiye û nexasim min fêhm kir ku modela dewleta netewe ji bo civakan qefeseke ji hesin e, ya ji bo civakan hêja têgîna azadî û civakbûyînê ye. Min çiqasî fêhm kir ku şerê ji bo dewleta netewe ji bo kapîtalîzmê ye ewqasî di felsefeya min a siyasetê de veguherînên mezin çêbûn. Têkoşîna ji bo neteweparêzî û çînîgiriya teng (herdu bi xwe mirov dibin heman cihî) di encamê de ji xurtkirina kapîtalîzmê wêdetir bi kêra tiştekî din nedihat. Min dît ku ez bi xwe qurbanê modernîteya kapîtalîst im. Her ku çû min dît, zanistên civakî yên modernîte ferz dike, ne zanist in, mîtolojiyên hemdem in, û vê jî bîrbirina min a dîrok û civakê bi hêz kir. Di têgihiştina min a heqîqetê de tam şoreşek çêbû.
Her ku min dogma ji hev parçe kirin, min dîrok û civak bêhtir bi xweşî û heqîqetbarkirî nas kirin. Di vê demê de navê min li xwe kiribû li gorî vê yekê bû ango min ji xwe re digot ‘Nêçîrvanê Heqîqetê’. Gotina jiberkirî ya modernîteya kapîtalîst ‘kîvroşk bireve, tajî bigire’, min bi awayê xwe berevajî kiribû û weha digot “nêçîra modernîteya kapîtalîst bike.” Kengî têgihiştina li heqîqetê bi temamî bi pêş ket, hingê em der barê kîjan qada civakî de heta der barê qadên biyolojîk û fizîkî de bifikirin, bi awayekî em bi demên berê re nikaribin li ber hev bigirin, serdestiya maneyê xuya kir. Di şert û mercên zindanê de bi qasî ku min dixwest, min karîbû şoreşên heqîqetê yên rojane bikirana. Hewce nake ku ez bibêjim, hêza berxwedanê ya ku ev yek dide ti tişta din nikare bide.

=KTML_Bold=TÊGIHIŞTINA HEQÎQETÊ BANDORA XWE LI PÊŞXISTINA ÇARESERIYA PRATÎK JÎ KIR=KTML_End=
Bihêzbûna têgihiştina li heqîqetê bandora xwe di warê pêşxistina çareseriyên pratîk de jî nîşan da. Zêhniyeta dewletdarî ya Tirk timî bi pîroztî û taybetî tê biwesifkirin. Dema rêveberî tê gotin timî dewlet tê bîra mirovan. Ev zêhniyet bi awayekî orjînal Sumerî ye, bi xwedatiyê re gelekî pevkeliyan e, timî derbasî nava çandên desthilatdariya Ereb û Îraniyan bûye. Di binyada têgîna yekxwedayî de diyardeyeke bi hêz a desthilatdariyê heye. Li cem Tirkan her ku elîtên desthilatdariyê pêk hatin, belkî jî versiyona çaremîn, pêncemîn a vê têgînê bi pêş xistin. Bêyî ku maneya wê ya etîmolojîk zanibin, timî ji encamên wê bi tesîr bûne. Li cem Selçûqî û Osmaniyan tam bi korfêhmî hatiye meşandin, ya rastî kirasekî bêmane lê kirine. Wer li wan hatiye ku bi carekê ji bo desthilatdariyê bi dehan xuşk û bira, xizm darve kirine. Bi Komarê re kirasek li vê têgihiştinê kirine; ya rastî, têgihiştina dewleta netewe û serweriya neteweyî yên ku vedîtinên Ewrûpayê ne, weke ku ji wan girtin bi desthilatdariyê ve monte kirin. Bi vî awayî dewleta netewe ya Tirk bêhtir bû Levîathanekî bi tehlûke. Kê destê xwe bidayê dihat darvekirin. Dewleta netewe di nava pîrozên mutleq de yek ji yên sereke bû. Nexasim ev ji bo çîna burokratîk bi vî rengî bû. Pirsgirêka desthilatdarî û dewletê di dîroka xwe de bûbû pirsgirêka herî tevlîhev a civakî.
WÊ BIDOME…
[1]

‘#Girtîgeh#ên li herêmên dagirkirî ji Sêdnaya ne cûdatirin’
Argêş Vîyan/Qamişlo

Rêveberiya Komaleya Mafê Mirovan a Sûriyê Evîn Cuma da xuyakirin ku kiryarên li herêmên dagirkirî tên kirin li dijî zagonên mafên mirovane û wiha got: “Girtîgehên herêmên dagirkirî û kiryarên ku li wan deran tên kirin, ji girtîgeha Sêdnaya ne cûdatire.”
Di cîhanê de gelek mînakên vê rêbazê hene û her çiqas navên van girtîgehan cuda bin jî, kiryarên ku li dijî girtiyan dikin heman in. Navê van girtîgehan li Fransayê dibe Bastille, li Kubayê dibe Guantanamo li Îranê dibe Evîn, li Tirkiyeyê dibe Amed, li Sûriyê dibêjin Sednaya. Piştî dagirkirina herêmên Kurdan navê wan girtîgehên navdar bû Efrîn, Serêkanî û Girê Spî.
Derbarê binpêkirina zagonên mirovî û kiryarên li girtîgehên herêmên dagirkirî de, Rêveberiya Komaleya Mafê Mirovan a Sûriyê Evîn Cuma ji rojnameya me re axivî.
‘Herêmên dagirkirî kiryarên dervî mirovî hemberî şêniyan tên kirin’
Evîn Cuma ragihand ku piştî dagirkirina Heleb, Til Rifet, Şehba û Minbicê kiryarên dijî mirovî û zagonî tên meşandin û wisa dest bi axaftina xwe kir: “Kiryarên li dijî welatiyan tên meşandin, li Bakur û Rojhilatê Sûriyê de, taybet herêmên ku gelê Kurd têde jiyan dikin cihê metirsîyê ye. Gelek welatî bi tomêtên cûda hatine girtin û tên işkence kirin. Bi rastî jî, zextên ku girtîgehên rejîma Bees’ê yên wek Sidnaya dihate kirin, bi heman kiryarên xêrabtir girtîgehên herêmên dagirkirî tênkirin û ev pêş çavê hemû cîhanê tên meşandin. Di wan herêmên dagirkirî de nêzî 3 girtîgehên ku têde kiryarên weke işqence û kuştin têde tên meşandin hene. Heman demê de, li wan herêman 1400 kes çarenûsa wan ne dîyare û windan e. Rewşa wan girtîgehan ya Sidnaya pir xirabtir e. Xwe gihandin û agahî girtina welatiyên ku wan girtîgehan de hatine girtin pir zehmet e. Heman bajaran de yên dagirkirî heya niha 6 Hezar welatiyan di bin zextê hatine qetilkirin. Taybet jinên ku di wan girtîgehan de dihatin girtin, pêştî ku derketin dawî li jiyana xwe anîn. Li Efrînê 6 jinên ku tê payin li wan girtîgehan de mabûn dawî li jiyana xwe anîn e. Çeteyên girêdayî dewleta Tirk ya dagirker kiryarên hemberî jinên herêmê didomînin. Kuştin tecavûz û kiryarên cûrbicûr dijî jinan bikartînin. Em wek komeleya mafê mirovan ji bona lêpirsîn û derxistina rastiyan kar û xebatên xwe zêde bikin.“
‘Em wek komele wan kiryaran bê hesap nahêlin’
Evin girîngî da belge kirina kiryarên xêrab yên ku herêmên dagirkirî tên meşandin wisa domand: “Ev kiryarên wisa ber bi çavê hemû cîhanê tên meşandin. Ev hatine teqez kirin. Lê ti saziyên navnetewî û cîhanî heya niya bertek nîşanî bi wan kiryaran nedaye. Lê emê belge kirina wan kiryaran zêdetir bikin û teqez kirina qetlîamên çeteyên dewleta Tirk ya dagirker bigîhinin raya giştî. Binpêkirina mafên mirovan û gelê me ti caran bêbersiv nahêlin. Ev belgeyên ku tên bidest xistin demildest ji bona komale û saziyên mafên mirovan re dê bên şandin. Gor zagonên navnetewî ger di şerê navbera dû welatan de tê kirin, windahîyên ku leşkerî yên welatîyên sivîl zêdetir bin ev şer tê bidawî kirin. Êrîşên dewleta Tirk ya dagirker û çeteyên wê ne şer e, qetlîam û dagirkeriy e. Binpêkirinên mafê mirovan û welatiyên sivîlin. Cihekê ku zarok bên kuştin û qetilkirin wê derê qetlîam tên meşandin. Hecetên rayedarên dewleta Tirk ya dagirker yên parastina sînorên xwe derveyi rastî yê ne û derevin. Armanc qirkirina gelê Kurd û herêmê ne. Di gor zagonên xwe jî tevnagerin. 31 kilometre derveyi sinorên welatê xwe derketine ev dagirkirina herêmê ye. Ji ber ku cihekê biparêzin nîn e. Axa Rojava û Bakur û Rojhilatê Sûriyê ye. Her tim ragihandinê xwe de gefan dixe û dibêjin “Em nêzî sinorên xwe welatekî binavê Kurdistan na pejirînin.” Ev tê wateya ku derdê wan ne parastine derdên wan deskeftiyên Kurdan û mafên wan yên bingehine û di heman demê de têkbirina Rêveberiya Xweser e.“
‘Piştî hilweşandina Rejima Bees’ê metirsî zêdetir bûy e’
Evîn balkişand li ser piştî hilweşandina hikûmeta Rejîma Bees’ê, û komên çete dagirkirina paytext Şamê metirsîya li ser binpêkirina mafên mirovan û axaftina xwe wisa qedand: “Bi alîkariya Komaleya Mafên Mirovan ya Efrînê hejmarek zêde welatiyên ku çarenûsa wan ne diyar hatin peydakirin. Ev kesên ku hatin dîtin ji bona Komaleya Mafên Mirovan ya Lêpirsînê a Ewropa yê ve hatin şandin. Wek komale me pêşniyara bi navbeynkariya NY emê ji bona lêpirsîna kesên winda derbasî herêmên dagirkirî bibin. Piştî hilweşandina Rejîma Bees’ê metirsîyên me zêdetir bûy e. Gelo HTŞ û komên çekdar yên girêdayi dewleta Tirk ya dagirker kiryarên xwe yên Efrînê û Serekaniyê û Girê Spî dê Şamê ji bimeşînin? Ji ber ku berê jî me raya giştî ragihandi bû kul i herêmên dagirkirî û işqenceyên ku tên kirin hemê bi destê MIT’ê tên rêvebirin. Banga me ji bona saziyên navnetewî yên mafê mirovan û kesên zagonsaz e ku hemberî wan kiryarên dijî mirovî bisekinin. “[1]

#Bapîre Berze# wekî nasnavê xwe bi serberzî (serbilidî) ve çû girtîgehê
Keyhan Mihemedînijad

Ez di nav tora Instagramê de digeriyam û ji nişkê ve dîmenek dilêş û di heman demê de pir ji îrade kevte ber çavê min. Dîmen li ser rûpela girtiyekî siyasî hatibû weşandin û tê de navbirî bi xatirxastin ji malbata xwe û bi xwasta xwe diçû bo reşçala dagîrker û dîmen tijî bû ji îrade û berxwedanê. Ev girtiyê siyasî Bapîre Berze bû. Roja Şemî #13-01-2024# an, çalakvanê medenî û girtiyê siyasî yê bi navê Bapîr Berze yê xelkê gundê Çiyane yê ser bi bajarê Pîranşarê, ji bo girtîgeha navendî ya Nexedê hate veguhestin. Bi nav dadgehên dagîrker çar sal û şeş meh girtîgeh bi ser wî de sepandine.
Tohmetên bi ser de hatinî sepandin beşdarîkirin di xwenîşandana li dijî Komara Îslamî de (tevgera Jij Jiyan Azad) û hevkarikirin bi partiyên dijberê Komara Îslamî ya Îranê re ne. Tohmetên ku hatinî sepandin, nîşaneya lawaziya hikûmetek dîktator e li dijî hêza dadperwer û wekhevxwaz. Paradoksek ku du hêzan nîşan dide, hêzek gelî û hêzek zordar; Zordar û serdest dixwaze bi hêza çek û darê zorê xwe bisepîne û hêza gelî jî dixwaze bi xwenîşandan û dengê xwe aramî û weheviyê cihgir bike. Lewma hêza zordar ji bo ku hêza wekhev û dadxwaz bêdeng bike ji sepandina tohmetên cur bi cur mifahê werdigire da ku di reşçalan de bêdeng bike. Lê ew agehdarê wê yekê nîne ku hêza dadxwaz xwedan îrade û berxwedanî û bi taybetî xwedan piştevaniya gel e.
Îradeyek ku bi kincên Kurdî û nasnameya xwe ve diçe reşçalan û ew bi hembêzkirina dayîk û zarokên xwe û xatirxwastin ji wan diçe reşçalên tirsonek yên dagîrker. Eva nîşaneya îradeyek bihêz e ji bo ax û welat û netewa xwe ku di hember zordariyê de berxwedaniyê dike. Îradeyek di reşçalên dagîrker de; Îrade: Wate hişmendiyek bihêz; bersivdana hişyarane di hember cîhana derveyê hişê xwe de. Di felsefeyê de îrade îşare ye bi yek ji kiryaran ku bi mebest tê encamdan. Ev kiryarên ku bi mebest têne encam dan jê re dibêjin îrade. Xwastin û hewldan û îrade ewqas girîng in ku wek tê gotin xwastin, kiryarek e ku bi şiyanê tê kirin, wate eger kesek heza encamdana karekê hebe, ewa li hemberî dijwariyan radiweste û dijwariyan dibîne; wate mirovê bi îrade digihe xwastên xwe.
Her wek nivîskarê navdar ê Îtaliyayî yê bi nav Leonardo Davinci dibêje: Zehmetî û dijwarî nikarin min têk bibin. Hemû pirsgirêkek dê teslîmê îradeya min a bêguman bibe. Di rastî de ewa îrade û berxwedaniya me ye ku dê zordar û dîktatorê teslîmê xwe bike.
Belkî sedan kesên wiha di niha de li reşçalên Komara Îslamî ya Îranê bin û li cem hin kesan eva bibe pirsiyar, çima behsa wan kesên dinê nayê kirin!? Divê bê gotin ku her takek Kurd ku di reşçalên dagîrker de ye, divê bê bilindnirxandin û piştevanîkirin. Dirûşmek pir watedar heye ku dibêje: Ger em nebin bi yek, em ê herin yek bi yek. Di rastî de divê berxwedana kesên wiha gelek bi rêz ve bê dîtin û nirxandin û divê em piştevanê tak bi takên keç û xortên xwe yên di reşçalên dagîrker de bin û deng û îrade û berxwedaniya xwe bikin bi yek li dijî zordariyê.
Her wek Bapîr Berze li ser rûpela xwe ya Instagramê nivîsiye: Ger hûn dereke mizin in, em jî bivirek piçûk in. Ew dareka ku îşare pê hate kirin, kokên wê hemû rizî ne û rewatiya xwe ji dest daye û ber bi ketinê ve diçe.[1]

Derhênerê nemir #Yilmaz Guney# li Girtîgeha Emerliyê
[1]

=KTML_Bold=Eyyûb Subaşıya 6 sal û 3 meh cezayê girtîgehê hat birîn=KTML_End=
Tirkiye

Ayub Sûbaşî, serokê berê yê Encumena Lêkolînên Kurdî li Stenbolê, bi tawana “endamtiya grûpeke terorîstî” bi şeş sal û sê meh zîndan hat mehkûmkirin; Têkiliyên bi telefonê yên têkildarî hînkirina zimanê Kurdî, xebatên meclîsê û beşdarbûna xwepêşandanan delîlên dadgehkirin û cezakirinê hatin dîtin.

Serokê berê yê Komeleya Lêkolînên Kurdî ya Stenbolê (Komeleya Lêkolînên Kurdî) Ayub Sûbaşî bi hinceta “propagandaya rêxistina terorê” û “endamtiya rêxistina terorê” 6 sal û 3 meh cezayê girtîgehê lê hat birîn. Di 18'ê Cotmeha 2024'an de li Dadgeha Cezayê Giran a Hejmar 24'an a Stenbolê hat birîn û agahî herî dawî hatin eşkerekirin.
Dadgehê beşdarbûna Sûbaşî ya li komeleyan, xebatên meclîsê, axaftinên bi telefonê yên bi kesên ku dixwestin kurdî hîn bibin û herwiha parvekirinên wî yên li ser torên civakî wek delîlê ceza nîşan da.

Xwepêşandan û çalakiyên medyayê wek delîlên sûcê
Di nava tiştên ku di dozê de weke sûc hatin binavkirin, hebûna navê Sûbaşî ya di daxuyaniya bi boneya salvegera girtina Abdullah Ocalan de û tevlîbûna meşa li dijî bikaranîna çekên kîmyewî bû. Di meşê de dirûşmên Çekên kîmyewî, sûcê li dijî mirovahiyê hatin qîrkirin û dadgehê bawer kir ku wekî delîl hatine bikaranîn.
Her weha, di nav tiştên din de, weşandina du nûçeyan di hesabê wî de li ser torên civakî. Yek ji wan nûçeyan li ser bidawîkirina greva birçîbûnê ya di Îlona 2021’an de û ya din jî li ser merasîma cenazeyê girtiya jin Xerîba Gazr ku di girtîgehê de bi guman jiyana xwe ji dest da bû. Bikaranîna peyva şehîd di nav wan postan de bû, ku dadgehê wekî propagandaya komeke terorîst binav kir.[1]

[1]

[1]

Girtîgeha Silêman dîrokeke kevnar a Kurdistanê ye
Şino Resûlî

Taxtê Silêman ku mîmariyeke bêhempa di dîrokê de ye, li bajarê Tikabê yê Rojhilatê Kurdistanê hilkeftî ye û her di vî bajarî de girtîgehek jî heye bi navê “Girtîgeha Silêman” ku ji xeynî dîroka wê cihekî gelek balkêş e.
Girtîgeha Silêman di bingehê de çiyayek e ku ji kûpikê de hatiye kolandin. Çiyayê Girtîgeha Silêman li sê kîlometreya rojavayê Textê Silêman hilkeftî ye. Ev girtîgehe bi awayekî bazneyî hatiye kolandin û 80 metran kûr e. Bilindahiya vî çiyayî 108 metre ye û kuna wê girtîgehê 65 metre ye.
Ew girtîgehe bi şêweyekî zanistî nehatiye lêkolînkirin û tişta ku li ser vê #şûnwar# a dîrokî tê gotin tenê dîrokeke devkî ye. Lê belê, diyar e ku girtîgeh ji ber girîngiya Textê Silêman ku cihê padîşahên mezin bûye; Wê diçe ku ew yeka ya padîşahên Textê Silêman be.
Girtîgeha Silêman bi navê girtîgeha “Dêw” jî tê naskirin. Xelk dibêjin ew girtîgehe şûnek bûye ku H. Silêman ji bo binçavkirina dêwan sûd jê wergirtiye. Li gorî efsaneyên ku hene, dibêjin H. Silêman gustîlek hebûye ku bi wê gustîlkê hemû mirov, dêw û cin pê kontrol kirine.
Erdnas dibêjin ku ew girtîgehe vedigere serdema sêyemîn a erdnasiyê. Hin lêkolîner dibêjin ku Girtîgeha Silêman vedigere dema H. Silêman di hezarsala yekem a beriya Zayînê de û di serdema Maniyan de ji sala 830 heta 660 a piştî Zayînê perestgeheke pîroz bûye.
Hin çavkaniyên dîrokî yên wekî Orartûyî û Aşûriyan ev bîrokeya li jor behs kirine. Di heman demê de tê behskirin ku Girtîgeha Silêman bi egera zêde ve di sedsala heftem a b-z de wekî kelehekê hatibe bikaranîn.
Sedema vê yekê jî ew e ku li aliyê bakûrê wê çiyayê şiklek wek qutiyekê hatiye kolandin ku zêde jî bi başî kar li ser nehatiye kirin; Dîroknas dibêjin ewa jî bo wê yekê vedigere ku bi lez û bez hatiye kolandin û ji tirsa êrîşên Aşûrî û Maniyan ve bûye.
Di serdema Maniyan de li başûrê çiya gundekî biçûk hatiye çêkirin ku ji 100 salî kêmtir temen hebûye, hemû avahiyên Girtîgeha Silêman ji ber agirketin û şeran ji nav çûne. Li şûnên Girtîgeha Silêman serê rim û hestiyên mirovan hatine dîtin.
Di sedsala heştem a beriya Zayînê de li ser çiyayê Girtîgeha Silêman avahiyek ji kevir û serûcê hatiye çêkirin ku lêkolîner dibêjin perestgehek bûye. Di beşeke wê çiyayê de hewşek hebûye ku ew hewşe ji çendîn odeyên bi hev re girêdayî hatiye çêkirin.
Tenê sê rê ji bo çûna nav Girtîgeha Silêman hebûn, lê deriyê beşa rojhilatê deriyê sereke bûye. Ji wê hewş û avahiyên mayî ti bermayiyek nemaye û tenê hinek kevir jê mane ku ew jî hilweşiyane.
Li serweyê deriyê rojhilat çend salon bi şêweyên çargoşe hene ku belkî yên qeşeyên Zerdeştî bûbin. Li gorî vê yekê tê xuya ku ew dere agirgeh û perestgeh bûbe.
Di dehika şêst a Zayînî de komek şûnwarnas û lêkolînerên Almanî li beşa bakûrê rojhilatê girtîgehê kunek bo nav girtîgehê kolandin ku piştî lêkolînkirinê ew kune hate girtin û herifî. Heta niha rohn nîne ku piştî lêkolînê ev kune çima hate girtin.
Li gorî wê lêkolînê derket ku li girtîgehê du cureyên mîmarî hatine bikaranîn. Mîmariya yekem behsa wê yekê dike ku şûneke pîroz bûye û 63 odeyên wê hebûne ku di quntara vî çiyayê de cihê qurbanîkirinê jî hebûye. Mîmariya beşa duyemîn behsa wê yekê dike ku ew di hezarsala yekem a beriya Zayînê de hatiye çêkirin.
Di wê girtîgehê de kuneke reş heye ku heta niha ti kesî nikariye bikeve hundur û her kesê ku bikeve wê kunê rast canê xwe ji dest dide.
Dîroka Girtîgeha Silêman dîrokek veşartî ye û ti zanyariyên hûr û dirust derbarê wê de nehatine belavkirin. Lê ev der bûye cihê geştiyariyê û xelk ji bo serdana wê cihê dîrokî bera xwe didine wê navçeyê.[1]

[1]