پاشگری (خان، خانە)، لە زمانی کوردیدا:
ئەم پاشگرە، لە زمانی کوردیدا، ناوی شوێن دادەڕێژێت، وەک:
کتێب +(خانە) کتێبخانه (ئه و شوێنەی کتێبی لێیە)
چا + (خانە) چاخانە
چاپ + (خانە) چاپخانە
لەگەڵ ئاوەڵناودا دەردەکەوێت، شوێنی ئاوەڵناوەکە نیشان دەدات:
نەخۆش (ئاوەڵناو)+ (خانە) نەخۆشخانە
شێت (ئاوەڵناو) + (خانە) شێتخانە
دەستەی نوسەرانی کۆڕی زانیاری کورد، سەرەتا وەک پاشگر ئاماژەیان بە مۆرفیمی (خانە) کردووە، لەپاشاندا، بە بەراوردکردنی لەگەڵ زمانە ڕۆژهەڵاتییەکاندا، بۆیان دەرکەوتووە، کە وشەیەکی سەربەخۆی واتادارە.[1]
ئەڤ بابەت ب زمانا (کوردیی ناوەڕاست) هاتیە نڤیساندن، کلیک ل ئایکۆنا
بکە ژ بو ڤەکرنا ڤی بابەتی ب ڤی زمانا کو پی هاتیە نڤیساندن!
ئەم بابەتە بەزمانی (کوردیی ناوەڕاست) نووسراوە، کلیک لە ئایکۆنی
بکە بۆ کردنەوەی بابەتەکە بەو زمانەی کە پێی نووسراوە!
ئەڤ بابەتە 2,009 جار هاتیە دیتن
ڕایا خو دەربارەی ڤی بابەی بنڤێسە!