Zum 100. Todestag von #Şêx Seîd# ruft der KNK zu Gedenken und politischer Aufarbeitung auf. Eine Konferenz in Brüssel und eine Großdemonstration in Köln sollen an die verdrängte Geschichte erinnern und Forderungen nach Gerechtigkeit erneuern.
Anlässlich des 100. Jahrestages des Şêx-Seîd-Aufstandes gegen die frühe türkische Republik ruft der Nationalkongress Kurdistan (KNK) zu einer zweitägigen Konferenz in Brüssel sowie zu einer Demonstration in Köln auf. KNK-Ko-Vorsitzender Ahmed Karamus betonte im Vorfeld die Bedeutung einer kollektiven historischen Aufarbeitung und rief die kurdische Gemeinschaft zur Teilnahme auf: „Am Todestag von Şêx Seîd wollen wir gemeinsam in Köln ein Zeichen für Gerechtigkeit, Erinnerung und nationale Einheit setzen.“

Konferenz und Demonstration zum 100. Jahrestag
Der Aufstand unter der Führung von Şêx Seîd wurde 1925 von der türkischen Regierung gewaltsam niedergeschlagen. Am 29. Juni desselben Jahres wurden Şêx Seîd und 46 seiner Mitstreiter in Amed (tr. Diyarbakır) hingerichtet. Bis heute ist der Verbleib ihrer Gräber unbekannt.

Zum Gedenken an das historische Ereignis veranstaltet der KNK am 27. und 28. Juni eine internationale Konferenz in Brüssel, bei der Historiker:innen, Akademiker:innen und Vertreter:innen kurdischer Organisationen über die Hintergründe des Aufstands und seine Bedeutung für die Gegenwart diskutieren wollen. Daran anschließend folgt am 29. Juni eine Großkundgebung in Köln, zu der Teilnehmer:innen aus ganz Europa erwartet werden.

Aufstand für Rechte und Freiheit
Gegenüber ANF betonte Karamus, es gehe nicht nur um Erinnerung, sondern auch um politische Verantwortung: „Şêx Seîd wurde zu Unrecht als rückwärtsgewandte Figur dargestellt. Dabei war sein Aufstand ein Ausdruck legitimer Forderungen nach kulturellen und politischen Rechten.“

Karamus verwies auf den Bruch zwischen der Verfassung von 1921, die Minderheitenrechte gewährte, und der repressiven Linie nach dem Lausanner Vertrag von 1923. „Mit Lausanne wurden den Kurd:innen alle kulturellen und verfassungsmäßigen Rechte entzogen. Der Aufstand war eine Antwort auf diese Auslöschung“, so Karamus.

Konferenz ist Teil eines politischen Aufarbeitungsprozesses
Die Veranstaltung in Brüssel solle nicht nur das historische Verständnis vertiefen, sondern auch den Zusammenhang zu heutigen politischen Fragen herstellen, ergänzte Karamus. „Die Forderungen von damals sind heute aktueller denn je. Demokratische Rechte und eine Verankerung kurdischer Identität in der Verfassung sind bis heute ungelöst.“ Die Konferenz sei daher zugleich eine Plattform für Debatte und eine Aufforderung zur politischen Reflexion.

Zugleich warnte Karamus vor gezielter Desinformation in der offiziellen Geschichtsschreibung der Türkei: „Die Darstellung des Aufstands als ‚reaktionär‘ soll seine heutige Relevanz delegitimieren. Wir sagen: Es war ein Aufstand für Freiheit, für kollektive Rechte, für nationale Selbstachtung.“

Aufruf zur nationalen Einheit
Karamus betonte, dass der gemeinsame Kampf der Kurd:innen gegen staatliche Repression über ideologische Grenzen hinweg geführt worden sei – von Şêx Seîd über Qoçgirî bis Dersim und Zîlan. Auch heute sei eine geeinte Haltung zentral. „Die kurdische Bewegung braucht gemeinsame Grundlagen – historisch wie politisch. Die Erinnerung an Şêx Seîd kann dabei verbindend wirken“, so der Ko-Vorsitzende des KNK.

Die Konferenz ist laut Karamus offen für alle – Wissenschaftler:innen, politische Vertreter:innen, Aktivist:innen – und werde tiefgehende Analysen zu Ursachen, Ablauf und Folgen des Aufstands bieten. Für die Demonstration am 29. Juni kündigte Karamus eine klare Botschaft an: „Wir fordern die Freigabe der Gräber von Şêx Seîd und seinen Gefährten. Das ist Teil der historischen Würde unseres Volkes. Wir rufen die internationale Öffentlichkeit auf, uns bei dieser Forderung zu unterstützen.“

Einladung nach Köln
Zum Abschluss formulierte Karamus einen öffentlichen Appell: „Egal welcher politischen Richtung man angehört – Şêx Seîd steht für ein kollektives Erbe. Deshalb laden wir alle Kurd:innen und solidarische Menschen ein: Kommt am 29. Juni nach Köln und zeigt, dass wir unsere Geschichte nicht vergessen – und dass wir bereit sind, sie gemeinsam weiterzuschreiben.“[1]

During the 23rd Ordinary Congress of the #KNK# , comprehensive discussions were held on Kurdish national interests, diplomatic strategies, and efforts toward national unity, culminating in the election of co-chairs and members of the Executive Council.
On the second day of the 23rd General Assembly of the KNK (Kurdistan National Congress), members of the Executive Council were elected. Following discussions and a unanimous vote by the delegates, the number of members of the Executive Council was changed from 19 to 23. The Congress continued with the newly elected members of the Executive Council introducing themselves and presenting their proposals.
The re-elected co-chairs of the KNK, Zeynep Murad and Ahmet Karamus, delivered their acceptance speeches. Zeynep Murad said in her speech: “As we assume our duties in this new period, we are fully aware of the weight and historical significance of this responsibility. We face a challenging process ahead in ensuring that the gains made by the Kurdish people in this century are made permanent, in conducting national efforts with greater discipline, and in strengthening the diplomatic ground. As the new administration, we are fully aware of this.”
Ahmet Karamus stated the following: You believed in us and entrusted us with this historic responsibility. Thank you. Our congress and the people of Kurdistan have given us the task of conducting diplomacy in the four parts of Kurdistan and representing the diaspora. This is both a great honor and a heavy responsibility for us. The period we are going through is an extremely sensitive process for our people living in the four parts of Kurdistan and in the diaspora. Over the next two years, we will work to strengthen national unity efforts and represent the Kurdish people as a single voice in diplomacy and international relations.
We owe all our achievements to date to the martyrs who lost their lives in the struggle for freedom. We will strive even harder to be worthy of them and our people. At the same time, we are aware of our responsibility towards all parties and factions in Kurdistan, as well as the Assyrian, Syriac, and other communities living in Kurdistan.”
KNK Executive Council Member Zübeyir Aydar also delivered a speech. He stated that new developments in Bakur (Northern Kurdistan) are being closely monitored in line with the emerging process, and expressed hope that the denial of the rights of the Kurdish people in Turkey could come to an end if the process progresses. Aydar noted that the scope of KNK activities and the direction of the process may change depending on developments, and that a more inclusive scope of activities could emerge.
Aydar called for participation in the conference to be organized by the KNK and the rally to be held in Germany on the 100th anniversary of the execution of Sheikh Said and his companions.
The congress concluded with discussions and proposals by political party representatives, independent figures, and delegates from four parts of Kurdistan, as well as discussions on the protection of Kurdistan's gains.

The following names were elected to the KNK Executive Council:
1-Shêx Şemal
2-Refik Gefur
3-Ekrem Husso
4-İbrahim Alipur
5-Behzad Pîrmusa
6-Şêrko Muhammed Emîn
7-Faruk Cemîl
8-Mîran Saleh
9-Şükrüllah Muhammed Emîn
10-Osman Ergin
11-Said Senendecî
12-Yakup Mîrza
13-Zübeyir Aydar
14-Nilüfer Koç
15-Rojîn Mukriyan
16-Dîmen Sohrabî
17-Şahla Hafid
18-Aria Issa
19-Fatma Lekto
20-Zeynep Mustafa
21-Nure Alkış
22-Perwîn Saîd
23-Şilan Eminoğlu[1]

=KTML_Bold=Banga #KNK#ê Jibo Partî, Rêxistin, Sazî, Kesayet û Hemî Kurdistanîyan=KTML_End=
Niha em li #Lozan#ê ne. Di 102. salgera Peymana Lozanê da em dibînin rewşek nû li Kurdistanê û li Rojhilatanavîn heye. Eve nîzingê du salane şerek berfireh li herêmê çêdibe. Kurdistan jî di nava vî şerî de dimîne. Statûkoya ku bi Peymana Sykes – Pîcot û bi Peymana Lozanê li herma Rojhilatanavîn hatî avakirin, têkçûye û têkdiçe. Nexşeya Rojhilatanavîn ber bi guhertinê ve diçe. Ev statûkoya sed sal pêş niha hatî avakirin, ji pirs û pirsgirêkên gelên herêmê re nebû çareserî. Bileks ev statûko bixwe bû sedemên pirs û pirsgorêkan. Eve sed salin jiber vê statûkoyê, li herêma Rojhilatanavîn nakokî, şer û pevçûn hene û xwîn diherike. Xwîna herî zêde jî, li Kurdistanê herikîye û bedelê mezin jî me Kurd û Kurdistanîyan daye û heta ev statûko neyê guhertin jî, wê heman bedel bêne dayîn. [1]
=KTML_Link_External_Begin=https://www.kurdipedia.org/docviewer.aspx?id=648880&document=0001.PDF=KTML_Link_External_Between=Ji bo xwendinê bikirtînin Banga KNKê Jibo Partî, Rêxistin, Sazî, Kesayet û Hemî Kurdistanîyan=KTML_Link_External_End=


Konseya Rêvebir ya KNKê
26.07.2025, Lozan

Birêz.....
Di peşengtiya komîsyona jinan a KNKê de em jinên Kurd ên ji çar parçeyên Kurdistanê li derveyê welêt di 18ê Adarê de li Brûksela Paytextê Belçîkayê kom bûn. Me bîryar girt ku em ê li gel hemû jinên Kurd bi hemû hêza xwe kar bikin, da ku kongra neteweyî ya Kurd a li Rojavayê Kurdistanê pek were. Eger em li Rojavayê Kurdistanê xwedî derbikevin, em ê karibin peşîya xeterîya dagirkeriya li ser Başûrê Kurdistanê jî bigrin. Qedera Bakûr, Rojhilat, Başûr û Rojavayê Kurdistan bi hev ve hatîye giredan. Bi taybet jî ya Rojava û Başûrê Kurdistanê. Em mecbûr in, bi afirandina stratejîya yektîtîya neteweyî bêbextîya li ser Kurdistanê rawestînin. Hêza me Kurdan ya ji bo vê yekê têra xwe heye.
Birêz,
Ji ber rewşa aloz a li Kurdistanê em wek jinên Kurd bang li we dikin ku bi lezûbez kongireya neteweyî ji bo pêşîlêgirtina xeterîyên li ser Kurdistanê, pek bînin.
Him di erîşên li ser Efrînê û him jî di 16ê Cotmeha 2017an de erîşen dagirkeran yên li ser Kerkûkê û Başûrê Kurdistanê de dîyar bû ku hezên li dij Kurd îro stratejîyeke ji bo tekbirina destkeftîyên Kurd çalak kirine. Hezên navdewletî beramberî erîşên Dewleta Tirk yên li ser Efrîn bê deng man û bêdengîya xwe berdewam dikin. Heman hêz beramberî erîşên li ser Kerkûkê jî bêdeng man. Wek di Şerên Cîhanê yên I. û II. de îro dîsa dixwazin Kurd û Kurdistanê bikin qurbana berjewendîyên xwe. Di guhertina nexşeya Rojhilata Navîn de Kurdan pêşkêşî hêzên dagirkerên herêmî dikin. Sîyaseta navdewletî ne Kurdan, lê dewletên wek Tirk, Îran, Irak û Sûriyê esas digrin.
Dewleta Tirk ji ber vê bêdengiya siyaseta dewletan, NATO û UNyê îro jî dibeje em ê tevahî Rojavayê Kurdistanê têk binin. Di heman demê de Erdogan pir eşkere dibêje ku ew ê biçe Şengal, Qendîl û Kerkûkê.
Ev 2 mehe ne, gelê Kurd, jinên Kurd û Kurdistanê li gel dostên xwe li hemû deverên cîhanê ji bo Efrînê li ser piyan in.
Lê ji hemûyan grîngtir û pewîstir hêza me ya yekîtîya neteweyî ye. Di rojên wisa bixeter yên wek îro, pêkanîna Kongra Neteweyî ya Kurdistanê pewîst, dîrokî û zarûrî ye.
Em wek jinên Kurd tu astengiyekê li peşîya lidarxistina Kongreya Neteweyî ya Kurdistanê nabînin. Dagirkeran îro dîsa Kurdistan kirine merkeza alozî, pevçûn û Şerê Cîhanê yê Sêyemîn ê ku li Rojhilata Navîn diqewime. Heger ne îro be wê kengê yekîtîya hêzên sîyasî yên Kurd rola xwe ya ji bo parastina ax û niştimana xwe bilîzin?
Em jinên Kurd bangê li we dikin ku hemû hesabên xwe yên hîzbayetî, takekesî, parçeperestî li alîyekî bihelin û tenê ji bo parastina Kurd û Kurdistanê di Kongra Neteweyî ya Kurdistanê de li dijî dagirkerîyê helwestê bigrin. Tu tiştek ji berjewendîyên gelê Kurd û Kurdistanê bi rûmettir û girîngtir nîne.
Li gel rêz û silavavan
#18-03-2018#

Ger dê hebûya me tifaqek digot Xanîyê mezin di sedsala 17an da... Ev pirsa giran ya miletê Kurd berê jî hebûye ku Xanî mecbûr maye kirîye hawar û gazî ku Kurd ji bo vî derdê mezin çareyekê peyda bikin. Va ye em di sedsala 21an da ne û hêj jî behsa vê tifaqa ku Xanî bi kul û kesereke mezin destnîşan kirî dikin. Cihê xemê ye ku hêj jî pêknehatîye û eve astenga herî mezin e di pêşîya rizgarî û azadîya Kurd û Kurdistanê da.
Di hemû bizavên serhildanê da mixabin ku Kurdan ji ber vê egera kûr nekarîne bigihine xwezî û daxwazên xwe yên miletiyê û welatîyê. Nebûna tifaqa navxweyî sedsal bi sedsal berdewam bûye û bûye êş û janeke domdar û jîyana miletê Kurd birîndar kirîye. Bîrewerên Kurd herdaîm bal kêşane ser vê jana mezin. Behskirina vê pirsa giran ji alîyekê ve jî nîşan dide ku miletê Kurd ji bo azadîya xwe, ji bo rizgarîya welatê xwe, daîm di nav bizav û têkoşînê da bûye. Lê belê, wekî Xanî gohtî ji ber nebûna tifaqê jî, herdaîm tûşî sedan zor û zehmetî û derd û belayan bûye û negihiştîye wê hêvîya xwe ya bilind. Di vê pêvajoya dûr û dirêj da, ji bo pêkînana tifaqa navxweyî hewildanên berfireh çêbûne. Lê mixabin dîsa ji milekê ve hesabên biçûk û tengbînîya navxweyî û li milê dî jî planên neyaran keys nedaye ji bo pêkhatina vê tifaqa mezin ya navxweyî.
Di sedsala 20an da jî hewildanên azadî û rizgarîyê dom kirine. Negihiştina van armancan jî dîsa ji ber nebûna tifaqa fireh ya navxweyî bûye.
Gava dem hatîye dûmahîka sedsala 20an, careke dî ev bizava pêkînana tifaqa navxweyî hate germ kirin. Dawîya sedsala 20an herweha demê bilindbûna têkoşîna neteweyî jî bû. Paralelî vê geşîya bizava neteweyî, êrişkariya dijminan jî di dereceyeke bilind da bû. Ji xwe ji kûrahîya dîrokê were kengê gazîya tifaqa navxweyî hatibe kirin, di wî demî da bizava azadîxwazîyê jî germ û geş bûye û daku ev pêşkevtin bête parastin û mayînde kirin banga tifaqa navxweyî hatîye bilind kirin.
Di dawîya sedsala 20an da bizava azadî û rizgarîyê ya miletê Kurd di durêyankeke wisa da bû ku hewcehî bi yêkîtîyeke mezin ya neteweyî û herweha niştimanî didît. Piranîyeke giran ya dînamîkên polîtîk yên bizava neteweyî ya miletê Kurd, digel berpirsiyarên dî yên pêkhateyên Kurdistanê, bi rênîşanîya tecrubeyên berê, ji bo yêkîtîyeke nû gav avêtin û di 24ê Gulana 1999ê da Kongreya Neteweyî ya Kurdistanê, KNK ava kirin.
KNK ji ber hewcehîyeke mezin ya tifaqa navxweyî derkete meydanê û vucût dît. Di wê salê da hem hêvîya azadîxwazîya neteweyî ya Kurdistanê geş bû hem jî êrişkarîyeke bêtixûb ya neyarên doza Kurdistanê hebû. Di serî da hejmareke bilind ya temsîlkarên miletê Kurd û herwisa berpirsiyarên pêkhateyên dî yên Kurdistanê destên xwe dane hev û avabûna KNKê di kombûna li Hollandê da îlan kirin. Bi avêtina vê gava mezin ya di warê tifaqa navxweyî da hem şuûr û manewîyata miletê Kurd û xelkên Kurdistanê hate bilind kirin hem jî beramberî neyarên Kurdistanê hêz û îradeyeke hevgirtî ya navxweyî hate nîşandan.
24ê Gulana îsal (2019) KNK dibe bist salî. Di midehê van bîst salan da, KNKê daku ew tifaqa herî fireh ku biçûk mezin hemû dînamîkên navxweyî tê da cih bigirin, kar û xebateke berbiçav kir. Ji bo ku şuûra neteweyî û niştimanî xurt bibe, di nav xelkên Kurdistanê da serwextîyeke mezin pêkanî. Di warên polîtîk, sivîl, ziman û bi giştî kulturê da, kêm jî bin, xebatên giring hatin kirin. Helbet di nav vê bizava dînamîk da xeletî, kêm û kasî û qusûr jî hatin kirin. Lê di xeta esasî ya bi dest ve anîna tifaqa neteweyî û niştimanî da xebat nehate sist kirin û hewildan bi xurtî hatin domandin.
Îsal KNKê bîst salên xwe tijî kirin û berê xwe daye pêşîya xwe ku bigihe wê xwezî û daxwaza herî mezin ya ku xelkên Kurdistanê hêvî dikin.
Ji roja avabûnê heta vê gavê, partîyên polîtîk, organîzasyonên sivîl û kesayetîyên neteweyî û niştimanî xizmeteke mezin kirîne. Bi sedan kes di dewreyên cuda da bûne endamên KNKê. Di vê prosesa avabûn û xebatê da keda wan hemûyan heye û ev keda wan, xizmeta wan bihadar e. Di dirêjîya van bist salan da hejmarek endamên KNKê jî koça dawîyê kirine û KNK wan bi dilgermî bi bîr tîne. Gelek kesan endametî kirine û gelek kes jî vê gavê endamên KNKê ne. KNK bihayekî mezin dide kar û xebata wan hemûyan û spasdar e.
KNK di bîst salîya xwe da, ji bo gihiştina azadî û rizgarîya Kurdistanê bi hêvî ye. Lê KNK herweha jî dixwaze bala hemû Kurdistanîyan bikêşe ser hewildanên fetisandinê yên li dora Kurdistanê jî. Lewma KNK dixwaze miletê Kurd û pêkve xelkên Kurdistanê beramberî neyarên Kurdistanê, dijî polîtîka û êrişkarîyên dewletên Tirkîye û Îranê, desthilatdarên şoven û nijadperest yên li Bexda û Şamê, di nav hişyarî û baldarîyeke bilind da bin. Ev merkezên neyarîyê dijî doza Kurdistanê bi hev ra hereket dikin. Li ber vê rastîyê Kurdistanî jî divêt di nav xwe da yêk bin.
Di bîst salîya KNKê da, li başûr û rojavayê Kurdistanê rêvebirî û îdareyên xweser pêkhatine û eve di dîroka polîtîk ya Kurdistanê da, di prosesa têkoşîna neteweyî da destkevtên giring û bihadar in. Lê di vê bîst salîya KNKê da, bi dilekî şkestî divêt bêjin ku di navbeyna van du îdareyên xweser da tifaqeke ku miletê Kurd û hemû xelkên Kurdistanê jê razî, pêknehatîye û eve cihê xemeke kûr e. KNK di bîst salîya xwe da ji nîveka dil hawar û gazîyê li rêvebirên polîtîk yên başûr û rojavayê Kurdistanê dike ku ber bi tifaqa mezin ya navxweyî ve gavan biavêjin ku xelkên Kurdistanê pê şa û bextiyar bin û neyar jî pê bişkên. KNK herwisa daxwazê ji partî, bizav, rêxistinên sivîl û kesayetîyên neteweyî û niştimanî yên bakur û rojhilatê Kurdistanê jî dike ku di xweşkirina têkilîyên îdareyên xweser yên başûr û rojavaya Kurdistanê da hevkar bin, destekdar bin û rênîşandar bin.
KNK herweha bi bîr û hizireke bilind ya neteweyî û niştimanî daxwaz û tikayê ji rêvebirîyên polîtîk û îdarî yên xweser yên başûr û rojavayê Kurdistanê dike ku di nav xwe da, di cografyaya ku lê hukûm dikin da, huqûq û edaletê serdest bikin, maf, azadî, wekhevî û demokrasîyê pêşve bibin, kamil bikin û di hemû waran da jîyaneke bi huzûr û refaheke têr û tejî ya layiqî xelkên welêt pêkbînin.
KNK li ser têkoşîna azadî û rizgarîyê ya li bakur û rojhilatê Kurdistanê bi baldarî radiweste û herdaîm piştevan e û xwazyar e ku dînamîkên neteweyî û niştimanî xwe bikin yêk ku bi vê hêza hevgirtî bikarin bigihine xwezî û daxwazên xwe.
KNK gazîyeke germ li Kurdistanîyên li meydanên dîasporayê jî dike ku ji bo jîndemana xwe ya etnîk di nav xebatên xurt da bin û bi vê dînamîzma xwe xizmeta pêşxistina doza Kurdistanê bikin.
KNK digel hemû zor û zehmetî, kêm û kasî, qusûr û xeletîyên navxweyî yên di pêvajoya azadî û rizgarîya Kurdistanê da rû didin, geşbîn bin û daxwazê ji xelkên Kurdistanê jî dike ku ji paşeroja xwe hêvîdar bin û her bi çi halî be xebata pêkanîna tifaqa mezin ya navxweyî, sist nekin û fişarê bibene ser hemû rêxistinên polîtîk ku berjewendîyên neteweyî û niştimanî, di ser her tiştî da bigirin û bo pêkanîna vê yêkîtîya mezin kar û xebateke xurttir bikin.
KNK rastbîn e û dizane ku hem bi hebûna xwe û hem jî bi van hemû xebatên hatine kirin jî, yêkîtîya mezin ya seranserî hêj jî pêknehatîye û ji ber hindê jî, KNK di pêdivîya jîyanî ya pêkanîna tifaqa mezin ya navxweyî da dê bi israr be.
KNK di bîst salîya xwe da careke dî û bi giringî, ji baskê partî û rêxistinan bigirin heta hemû dem û dezgehan û medyayê, bangî hemû dînamîkên neteweyî û niştimanî yên Kurdistanê dike ku di ber bi avakirina tifaqa mezin da, erkên xwe bînin cih û xelkên Kurdistanê bigihînin vê xewn û xiyala dîrokî.
KNK di vê bîst salîya xwe da careke dî dixwaze balê bikêşe ser zehmetîyên dijwar yên pêkanîna yêkîtîya navxweyî. Lê divêt ev zor û zehmetî, gir û giriftarî nebin sebebê bêhêvîtîyê û divêt daîm bawerî, hêvî û daxwaza pêkanîna tifaqa mezin bête bilind kirin û xebata di vî warî da bête xurt kirin.
KNK di bîst salîya xwe da, bi çavekî rexneyî li xwe jî dinêre û piştî tecrubeya bîst salan ji bo bi dest ve anîna armanca tifaqa herî mezin ya navxweyî dê di nav xwe da jî, nûbûneke esasî û berfireh pêkbîne û bi hêz û enerjîyeke xurttir xwe bide ser kar û xebata vê pêkanîna yêkîtiya mezin ya neteweyî û niştimanî.
Li ber van hemû pêşhatin, pêşkevtin, bûn û bûyer û rûdanan, bîst salîya KNKê li hemû endamên KNKê û xelkên Kurdistanê pîroz be.

Bijî yekîtîya neteweyî û niştimanî.

Konseya Rêvebir ya KNKê
24 Gulan 2019, Bruksel

Li ser encamên ragehandina komîsiyona bilind a serbixweya helbijartinên Îraqê li 14-05-2018 an, ya helbijartinên giştî yên Îraqê li 12-05-2015, rewşeke siyasî ya ne li bar li başûrê Kurdistanê serî hilda.
Kongreya Neteweyî ya Kurdistan – KNK, di destpêkê de biryara hinde da kul i hember hilbijartinên Îraqê li başûrê Kurdistanê bê alî be. Ji ber ku başûrê Kurdistanê kiyanekê siyasî xwebirêveber heye. Daxwaz û ûmêda me ew bû ku hilbijartin li başûrbak û bê gire û bê arîşe derbaz bibe û herweha hemû alî hewl bidin beramber hikûmeta Îraqê ewên ku bi çörek dijberiya mafên neteweyî û demokratîyên xelkê Kurdistanê dikin, yek helwîst û yek deng bin.
Piştî ragehandina serencaman şeş 6 rêxistiyên siyasî yên başûrê Kurdistanê ji wan ( Goran, Komela Îslamî, Yekgirtiya Îslamî, Bizava Îslamî, Hevpeymanî ji bo demoktasî û dadperwerîyê û Parta Şû´î ya Kurdistanî.) li 17 -05 -2018 an li ser astê parêzgeha Silêmanîyê nerazîbûna xwe nişan dan û serencaman bi rast û drust nizan in. Herweha nûnerên wan her 6 alîyan li Hewlêrê jî civîyan û heman peyam ragihand. Lew li ser astê başûrê Kurdistanê bi giştî doxeke bê dengîyê li hember wan daxwaziyan xweyaye û ew jî cihê diltengîyê ye.
Hevwelatiyên başûr bi taybetî û Kurdistanî bi giştî wê dizanin ku piştî buyerên 16 ê Oktobera 2018 an rewş û doxeke ne seqamgîr, ne tebayî, tundutîjî û bê biryariyê ya li başûrê Kurdistanê didome. Hêvîyek hebû ku beşdarîya hêzên başûr di hilbijartinên seraserî yên Îraqê de bi corekî Kurdistanî ji hev du nêzîk bike û di rêya yek helwîstî û yek dengî û pilaneke hevpar da wan qeyran û ziraran verevîne. Lê mixabin heta îro jî qeyran û kirîzên başûr hîn aloztir û kûrtirin.
Li ser vê rewşa li başûrê Kurdistanê heyî KNK daxwaz ji hemû alîyên başûr bi taybetî û tev Kurdistana mezin dike ku bi giyan û riheke lêborîn û paşerojbînî û berjewendîya neteweyî û niştîmanîya berfireh bi hev re bbikevne nava deyalogeke demokratîk û zelal û çarenivîshembêz.
Di vê hole de her core çareserîyek, her ji dubare vavartin û hejmartina dengan û îtifaqeke dadperweriyane ku bi xer û qezenca xelk û Kurdistanê be, ne tekkes û viyana partayetî berçav bête girtin.
Niha ew dewletên Kurdistan dagîrkirine di nava kirîzên mezin de ne. ew hewl didin ku xelkê Kurdistanê jî di xebata niştîmanperwerî- welatparêzîya xwe dûr bixe û me pavêjne nava kirîz û qeyranên xwe da. Ji ber vê yekê persîva drust a pilanên dagîrkeran , tenê rêzgirtina yekîtiya neteweyî û ploralizma siyasî û herweha li ser encamên proseya demokratîk.
Em pêwîste li başûrê Kurdistanê bikaribin rihûrîşe ûsînûrên hizbatîya berteng û navçeperêsî derbaz bibin heta ku başûr bibe kelheke xurt û bi hêz û hêza xebata neteweyî û niştîmanîya Kurdistanê li dijî dagîrkeran. Bi taybetî ku di roja îro de hal û rewşa wan ber bi jêr de diçe. Hunerê şûreûgêrî û demokratîxwazîyê ewe ku bi çi awayî be nekevîne nava ejindayên dagîrkeran.
Kongreya Neteweyî ya Kurdistan – KNK ji hemû hevwelatî, civaka Kurdistaî, grup û alîyên siyasî û tev rêxistiyên sivîl û rewşenbîrî yên başûr û Kurdistana mezin dixwaze û bang dike:- ku xwe ji zimanê nesiyasîyê zivir û birîndarker, li zimanê tundûtîjî û bi taybetî ji kar û kiryarên dirbeyî bi dûr bigrin. Berovajî vê doxa dijwara niha bikene ezmûneyek jib o nîşandana dilpakî, serrastî û dilsozbûnê li hember xwîna pîroza neteweya me û jib o paşeroja Kurdistanê.
KNK e, tekez dike ku pir girînge peyama başûrî ji bo hevwelatîyên Îraqê û ji bo aliyên siyasî yên heyîn, peyama Aşitî, birayetî û rêzgirtin ji mafê mirov û serwerîya her kesekî be.
Piştî 3 sê heftiyên pêş, bakûrê Kurdistan û li Tirkiyê gelê me dikeve nava hilbijartinekê de. Bakûre Kurdistanê di bin zext û fişareke mezin û giran a hukmî nizamî û totalîtariya Ardogan û dewleta wî de ye, şert û mercên niştîmanî û neteweyî yên li başûrê Kurdistanê persîva dirust bi rêveberîya ne dadperweriya Tirkiya yê dibe.
Di nava kirîz û qeyranên rojhilata navîn de gelekî girîng e, Em bi hev re Kurdistanê bikine mêrga aramî ûseqamgîriyê û azadîxwazîyê. Ev kar bi îradeyeka siyasî dikare berqerar be, ku berjewendiya niştîmanî berçav bête girtin.
Kongreya Neteweyî ya Kurdistan - KNK
#18-05-2018# - Broksel

=KTML_Bold=Hevserokê KNK’ê: Li hemberî geşedanan hevrêziya Kurdî qels dimîne ’=KTML_End=Hemza Sêvo

Hevserokê #KNK’ê# Ehmet Karamus da zanîn ku li Rojhilata Navîn guhertinên bi lez çêdibin, çendî hewldanên yekrêziyê baştir bin ji demên berê jî, lê dîsa qels dimîne li hemberî geşedanên siyasî û got, “Derfeta tevgera Kurdî heye, dem hatiye ku xwedî projeyeke istratejîk a hevbeş bin ji bo parastina destkeftiyên niştîmanî.”
Di nava guhertinên ku li Rojhilata Navîn bi taybet ku li Sûriyê pêktên, yekrêziya Kurdî mijareke pir girîng e. Ev mijar bi rûxandina rêjîma Baas li Rojavayê Kurdistanê re kete rojevê, xebata ji bo yekrêziya partiyên Kurdî bi hewldanên Kurdistanî hatin destpêkirin ta ku di 26’ê Nîsanê de li Qamişlo Konferansa Yekhelwestiya Kurdî bi beşdariya partiyên Kurdistanî hat lidarxistin. Piştî vê gavê pêla hevdîtin, civîn û diyalogê di navbera partiyên Kurdî li her çar parçeyên welat bilind bû, di roja îro de ev diyalog û lihevkirin li hemberî geşedanên Rojhilata Navîn rû bi rû maye. Derbarê heman mijarê de Hevserokê Kongreya Neteweyî ya Kurdistanê (KNK) Ehmet Karamus ji rojnameya me re axivî.

=KTML_Bold=‘Dewleta Tirk ji bo çareserkirna pirsa Kurdî bi neyînî nêz nabe’=KTML_End=
Ehmet Karamus destnîşan kir ku dewleta Tirk bi neyînî nêzî tevgera Kurdî dibe û wiha got: “Rewşa Rojhilata Navîn, ji ber pêkanîna projeyên siyasî ne diyar e, berjewemdî û siyaseta ku li vê herêmê dem bi dem tên guhertin. Me nerî ku çawa Israîl bi hevkariya Amerîka, Tirkiyê, dewletên Ereban û hin dewletên Rojavayî pilanek ji bo pirsa Filestînê dest pê kir. Heta niha aramiyeke siyasî li seranserî herêmê hîna jî nehatiye peydakirin. Tu kes nizane ku wê pêvajoya guhertina herêmê çawa be û tu kes nikare analîz û texmînan bike ku wê rewş ber bi ku ve here. Tişta herî girîng guhertina helwesta Amerîka li hemberî hikumeta veguhêz a Sûriyê ye. Hewldana Amerîk ji bo bidestxistina ewlehiya siyasî rewşeke nû derdikeve holê, rewşa nû jî tevlîbûna hikumeta veguhêz bi serpereştiya HTŞ’ê ji keoalisyona navdewletî ji bo şerê li dijî DAIŞ’ê ye, gelo bi vê yekê wê çiqasî bandore li rola QSD’ê di şerê DAIŞ’ê û nava keoalisyonê bike. Herwiha wê çiqasî ev tevlîbûn wê badorê li siyaseta Tirkiyê û destewerdana wê li Sûriyê bike, hem jî wê dewleta Tirk derfetê bide ku pirsgirêka Sûriyê çareser bibe. Di dema heyî de dewleta Tirk aliyê herî xerab e di derxistina astengiyan li pêşiya çareseriyên tevahiya Sûriyê de. Bi taybet çareserkirina pirsgirêka gelê Kurd li Rojava, siyaseta dewleta Tirk ji bo wê, mirov nikare bi erênî binirxîne. Dewleta Tirk li benda derfetekê ye ku li tevahiya Kurdistanê tevgera Kurdî tesfiye bike.”

=KTML_Bold=‘Hevrêziya tevgera Kurdî dîsa qels dimîne li hemberî geşedanên siyasî’=KTML_End=
Karamus anî ziman ku çendî hevrêziya partiyên Kurdî ji berê baştir be jî, lê dîsa qels dimîne li ber rewşa siyasî ya bi lez tê guhertin û wiha domand: “Bê guman nêzkatî û diyalog di navbera Kurdan de di roja îro de bi gelekî baştir e ji rewşa berî salekê. Li seranserî çar parçeyên Kurdistanê hevdîtin û lihevkirina tevgera Kurdî li gorî salên bûrî bi gelekî çêtir û cûdatir e. Lê li gorî geşedan û rewşa ku Rojhilata Navîn herwiha siyaseta ku li vê herêmê tê meşandin, nêzîkatiyên Partiyên Kurdistanî ji hev re ne li gorî xwesteka KNK’ê ye. Kongreya Netewiya Kurdistan daxwaza wê ew e ku partiyên Kurdî bi leztir û li gorî pêvajoya ku Rojhilata Navîn bicivin û hevrêziyekê ava bikin. Geşedanên siyasî yên bi lez ku li herêmê pêktê û bandorê li tevahiya Kurdistanê dike, pêwîstî heye ku partiyên Kurdan li gorî van guherînan tevbigerin, nêzî hev bibin û yekhelwestiyeke xwe pêk bînin. Wekî tê zanîn ev saleke ku pêvajoyek ji milê Rêber Apo ve hatiye destpêkirin, li ser daxwaza wî jî nêzîkatî di navbera birêz Mezlûm Ebdî û serok Mesûd Berzanî de çêbûn. Gelek hewldanên nîzîkatiyê di navbera Rojava û Başûr de çêbûn, nameya hevrêziyê û meşandina pêvajoyê ya Rêber Apo ji serok Mesûd Berzanî re hebû. Hemû hewldan nirxdar in û em wê bi erênî dinirxînin. Piştre Konferansa Yekhelwestiya Kurdî li Rojava çêbû, encameke baş bi dest xist vê konferansê. Lê çendîn gav hatibin avêtin jî dîsa li hemberî pêvajoya ku li herêmê tê meşandin lawaz in, ji ber em di qonaxeke metirsîdar û guhertinên bi lez re derbas dibin. Di heman demê de derfet jî li pêşiya gelê Kurd heye.”

=KTML_Bold=‘Kurd ne hevgirtî bin wê nikarbin destkeftiyên xwe biparêzin’=KTML_End=
Hevserokê Kongreya Neteweyî ya Kurdistanê (KNK) Ehmet Karamus diyar kir derfet li pêşiya Kurdan çêbûye, eger ne hevgirtî bin wê nikarbin destkeftiyên xwe biparêzin û wiha bi dawî kir: “Dewletên ku Kurdistan di nav xwe de parçe kirine, lawaz bûn di herêmê de, lê lawazbûna wan nayê wê wateyê ku ew ji me lawaztir in. Rewş çawa be jî dem hatiye û em dereng mane, divê partiyên Kurdî bi erk û misyona xwe rabin eger em erka xwe bi cih neyînin em ê li hemberî dîrokê bên şermezarkirin û rastî bobelateke mezin werin. Lewma jî pêwîst e her aliyek bi cidiyetekê û helwesteke niştîmanî nêzî mijara yekrêziya Kurdî bibe da ku em di warê siyasî, dîplomasî û parastina berjewendiyên niştîmanî em hevrêziya xwe roj berî roj pêk bînin. Eger derfet hat û rewşeke nû hat guhertin, Kurd ne yekhelwest û xwedî projeyeke niştîmanî bin, wê nikaribin parastina berjewendiyên xwe yên niştîmanî bikin. Îro pirsa Kurdî di saziyên navdewletî û cîhanî de bi rengekî baş hatiye diyarkirin, ev yek jî bi sedema xebata dîplomasî û têkiliya Kurdên diyasporê bi dezgehên navdewletî re ye. Ew hêzên ku xwedî istratîjiyeke hevbeş bin û yekrêziya wan hebe, hem jî diyalog di nabera wan de hebe, serkeftin hertim dibe şensê wan.” [1]

Dewleta Tirk a di bin rejîma faşîst, nijadperest û dij Kurd ya AKP-MHPê de, îro bi hemû hêza xwe dixwazê destkevtiyên gelê Kurd têk bibe. Di serî de li dijî Bakur û Rojavayê Kurdistanê Dewleta Tirk li dij destkevtîyên Başûrê Kurdistanê jî di nav şerekî de ye. Li Başûrê Kurdistanê hewl dide ku bi rêya afirandina nakokiyan, siyaseta Kurd lewaz bike da ku pevçûnê di navbera hêzên Kurdan de bi pêş bixe, zext û şantajan li ser siyaseta Kurd pêk tîne.
Dewleta Tirk di siyaseta xwe ya li Rojhilata Navîn û cihanê de ketiye qonaxeke xeternak a tekçûyînê. Di siyaseta derve de jî hemû bazirganiya xwe li ser dijbertiya Kurdan ava kiriye. Zext û zora li ser Kurdistanê zêdetir dike.
Berxwedana Kurdan a li Bakur û Rojavayê Kurdistanê kirîz û aloziya dewletê kûrtir dike. Gelê me li Başûr û Rojhilatê Kurdistanê jî bi rihê niştîmanî û neteweyî piştgriyê didin vê berxwedanê. Dewlet dixwaze berxwedana Kurdan a serkeftî bi destên sîyaseta Kurd li Başûrê Kurdistanê bişkîne. Yanî sîyaseta “parçe bike û bi rê ve bibe” dimeşîne. Ew karekterê dewleta Tirk a dagirker, karektereke nû nîne.
Lê mixabin dewleta Tirk gav bi gav siyaseta xwe ya li dijî Kurdan, li Başûrê Kurdistanê bi pêş dixe. Piştî bêdengiya desthiladariya siyasî ya li deverên Behdînan, niha li deverên YNKê jî siyaseta ku zerarê dide berjewendîyên Kurdan bi pêş dikeve.
Herî dawî di 11ê Çile de qedexekirina bîranîna şehîdên komkujiya Parîsê Sakîne Cansiz, Fîdan Dogan û Leyla Şaylemezê ya li Silemaniyê vê rastiyê piştrast dike. Balkêşe ku li paytexta Fransa Parîsê, şaredarîya bajarê mezin dîmenên Sakîne Cansiz bilind dike, lê li Silemanî ev tê qedexekirin. Beriya demekî jî, nûnertîyên Tevgera Azadî hatibûn girtin.
Em dibinîn ku YNK di demên dawîye de bi polîtîkayên xwe yên di derbarê siyaseta yekîtiya neteweyî de, gav bi gav dikevê nava kemasiyên cidî. Em bang li YNKê dikin ku bila wan kemasiyên xwe sererast bike û di mijara yeketiya neteweyî de xwedî helwest be.
Siyaseta dewleta Tirk a parçekirina hêzên Kurd, ji ber lewaziya vê helwestê pêk tê. Pêwîst nîne siyaseta Kurd temenê rejîma pûç dirêj bike.
Kurd îro dikarin bi siyaseteke yekrêzî pêşiyê li stratejiya Dewleta Tirk a li dij Kurdan bigrin, ji ber ku dewleta Tirk îro di hemû aliyan de di nav qeyraneke kûr û dîrokî de ye. Dewleta Tirk ne tenê li serê Kurdan, lê belê li serê hemû Rojhilata Navîn û cîhanê bûye bela, xeterî û tehdît. Dem ew dem e ku em Kurd bi hev re dewleta ku mafê hebûnê nade gelê me, têk bibin.
Konseya Revebir ya KNKê
#15-01-2019#

Serê vê sibehê li başûrê Kurdistanê li devera çiyayê Metîna, bûyerek pir xeter pêkhat û nuçeyên xembar gihîştin me. Di encama vê bûyera xemgîn da grubek pêşmergeyan jiyana xwe ji dest da û grubek jî birîndar bûn. Gelê Kurdistanê û dostên gelê me, ji ber vê boyerê dilşkestî û xemgînin. Em weke KNK jî, ji vê bûyerê xemgîn û dilgiranin.
Li çiyayê Metîna eve ji 40 rojan zêtedtire, di navbera artêşa Tirk û gerîlayên HPGê de şerek dijwar rûdide. Armancên dewleta Tirk û encamên vî şerî diyarin. Artêşa Tirk di êrîşên xwe de, gelê herêmê, gundên herêmê û xwezaya herêmê jî, hedef digre û dixwazi vê herêmê dagîr biki. Heya niha 22 gûnden Kurdan û Kildanîyan hatine valakirin, zevî û bahçeyên gundîyan û daristanên herêmê hatine şewitandin. 1.500 kesan zêdetir xelk ji wan gundan koçber bûne.
Serokomarê Tirk roja 2ye Hezîranê li ber çavên Cihanê, di televîzyona xwe resm da, peyma qatlîama dijê Kurdan dubare kir û goht dewleta Tirk wê qempa penaberan ya Maxmûrê “paqiş bike”. Li qempa Mexmûrê 13.000 zarok, jin, mêr, kal-pîrên Kurd hene û ji ber zilma dewleta Tirk penaber bûne. Di rewşeke weha da pewîstiya Kurdan sekneke hevbeşa neteweyî ya dijê siyaseta komkujîya dewleta Tirk heye.
Bi çi amancê be bila bibe, bê diyalog û bê agahdarî, şandina hêzek pêşmerge jibo vê deverê, cihê pirsêye. Amanc û rewşa bûyerê her çi dibe bila bibe, kî xetabare kî heqe kî neheqe, li ser bersivên van pirsan wê bête rawestan. Lê tişta lezgîn ewe ku bûyer mezintir nebe û nebe sedemê şereke navxweyî. Gel û dostên me li ser vê rewşê hestiyarin. Divê em hemî hewl bidin ku bûyer mezintir nebi. Mezinbûna bûyerê dilê gelê me di şewitêne û dilê dijminan xweş dike.
Pirsgirêkên di navbera hêzên Kurdistanî de, divê bi rêyên diyalogê bêne çareserkirin. Jibo vê, eve nîzingê salekî ye em di nava hewlên aştî û diyalogê de ne. KNKê û Yekîtîya Parlamenterên Kurdistanê li gel hinek kesayetên Kurdistanî, komîteyek diyalogê avakir û kete nava hewldanan. Ev hevldan heta niha jî berdewamin.
Em weke KNK, bang li terafan dikin û dibêjin; di navbera xwe de diyalogê pêkbînin û pirsgirêkan bi guftûgoyê hel bikin. Herweha em bang li hemî hêz û kesên Kurdistanî dikin ku di vî warî de xwedî helwest û rolekî pozîtîf bin.
Bi vê munasebetê, em ji pêşmegeyên jiyana xwe ji destdayî re rehmetê, ji gelê Kurdistanê û malbatên wan re sersaxîyê û ji birîndaran re şifayê dixwazin.
Konseya Rêvebir ya KNKê
05.06.2021

Ji Kongreya KNK’ê: Divê Kurd hişyar bin, dost û hevalbendên xwe zêde bikin

Li Kongreya 23'emîn a #KNK# 'ê deklarasyona hevpar hate xwendin û der barê Sûriyeyê de hate gotin Eger Sûriyeyek demokratîk ava nebe, wê alozî berdewam bikin û mûmkine #Sûriye# parçe bibe. Di vî warî de divê Kurd hişyar bin, dost û hevalbendên xwe zêde bikin.

Kongreya 23'emîn a Kongreya Neteweyî ya Kurdistanê (#KNK# ) bi beşdariya nûnerên partiyên siyasî, saziyên civakî yên sivîl û kesayetên serbixwe yên ji çar parçeyên Kurdistanê û dîasporayê dewam dike. Di civata giştî de rewşa li Kurdistanê û herêmê bi berfirehî hate nirxandin û li ser yekitiya neteweyî, pêvajoya aştî û çareseriya demokratîk nîqaşên berfireh hatin kirin. Di encama van nîqaşan de jî deklarasyoneke hevpar hate qebûlkirin. Deklarasyona hevpar jî ji aliyê Endamê Konseya Rêveber a KCK'ê Zubeyîr Aydar ve hate xwendin.

Deklarasyona hevpar bi vî rengî ye:
Bi munasebeta Civata Giştî ya KNK’ê, ji her çar parçeyên Kurdistanê û ji derveyî welat nûnerên dehan partî û saziyên Kurdistanî û gelek kesayetên serbixwe, li gel endamên KNK’ê beşdarê civînê bûn û li ser rewşa Kurdistan û cihanê nîqaşên berfireh hatin kirin. Civîn bi hemû astî bû şêwireke neteweyî û bi navê vê şêwirê vê deklerasyonê ji reya giştî re pêşkêş dike.
Civata Giştî ya 23’yan a KNK’ê di demekî wisa da kom bû ku li herêma Rojhilata Navîn bûyerên mezin diqewimin, şereke dijwar li seranserê herêmê berdewame û hingî diçe ev şer germtir dibe. Di encama vî şerî de gelek guhertin di herêmê de çêbûn û rejîma Baasê ya Sûriyeyê têk çû. Li aliyê din li Bakurê Kurdistanê û li Tirkiyeyê, nîqaşên germ ên çareseriya pirsgirêka Kurd tê kirin û di vî warî de lêgerîn, diyalog û bang hene.
Ev demeke li girava Îmraliyê di navbera Birêz Abdullah Ocalan û rayedarên dewleta Tirk de, li ser çareseriya pirsgirêka Kurd mûzakere têne kirin. Di encama van hevdîtinan de Birêz Ocalan di 27’ê Sibata 2025’an de bi navê “Banga Aştî û Civaka Demokratîk” bangek kir. Li ser vê bangê, PKK’ê kongreya xwe ya 12’emîn di navbera 5-7’ê Gulana 2025’an de pêk anî. 12’ê Gulanê jî encamên kongreyê bi daxuyanek ji raya giştî re hat eşkerekirin. Gorî daxuyaniyê, PKK’ê rola xwe ya dîrokî lîstiye û ji bo pirsgirêka Kurd bi rêya aştî û diyalogê bê çareserkirin, Tevgera Azadiya Kurdistanê hêdî bi navê PKK’ê kar nake û li hember dewleta Tirkiyeyê têkoşîna çekdarî radiwestîne.

Hem banga Birêz Abdullah Ocalan hem jî encamnameya kongreya PKK’ê, gavên dîrokî ne. Vê bang û encamnameyê di raya giştî ya Kurd û cîhanê da dengekî mezin veda. Di asta saziyên sereke yên navneteweyî û di asta hêzên cihanî de, bi awayekî pozîtîf hatin pêşwazîkirin û bi daxuyaniyên xwe piştgirî dan pêvajoya aştî û çareseriyê. Partî û rêxistinên Kurdistanî jî nîzîkbûna xwe ya pozîtîf dane diyarkirin û xwedî li pêvajoyê derketin. Weke tê xwestin nebe jî, rayedarên dewleta Tirk jî bi awayekî erênî pêşwazî kirin.
KNK’Ê PIŞGIRÎ DA BIRYARÊN PKK’Ê
Civata Giştî ya 23’yan a KNK’ê, pêvajoya li Îmraliyê ya di navbera Birêz Ocalan û dewleta Tirk de, banga Birêz Ocalan û encamnameya kongreya PKK’ê, bi erênî dibîne û piştgirî dide. Ji bo ev pêvajo bi awayeke serkeftî bigihê encamekî baş, em ê jî weke KNK’ê ji aliyê xwe ve hemû derfetên xwe kar bînin. Pêvajoyek girînge û eger pirsgirêka Kurd li Bakurê Kurdistanê bikeve rêya çareseriyê, di heman demê de bandorekî gelek pozîtîf li ser her sê parçeyên din ên Kurdistanê û yekrêziya nav mala Kurd û Kurdistaiyan jî dike.
Lê pêvajoyek weke tê xwestin heta niha ne meşiya ye. Hikûmetê heta niha gavên şênber ne avêtine, peyamên wa ne zelal in û zimanê ragihandina wan jî ne zimanê aştiyê ye. Li aliyê din heta niha jî operasyonên leşkerî berdewam in, çekên qedaxe û çekên kîmyewî jî tên bikar anîn. Ev rewş bi ti awayî nayê pejirandin.

Li ser vê bingehê: Em bang li hemû hêz, sazî, partî, rêxistin û hemî gelê Kurdistanê dikin ku bi erênî nêzîkî vê pêvajoyê bibin û piştgiriyê bidin. Em bang li dostên gelê Kurd û hêzên aştîxwaz dikin ku di vê pêvajoyê de gelê Kurd bi tenê nehêlin û ji bo serketina vê pêvajoyê têbikoş in.
Di serî de em bang li Neteweyên Yekbûyî û hemû saziyên navneteweyî û hêzên cihanî dikin û dibêjin; tenê daxuyaniyên erênî têrê nakin, peywendiyên xwe yên li gel Tirkiyeyê ji bo serketina vê pêvajoyê pêk bînin.
Her wiha em bang li rayedarên dewleta Tirk dikin û dibêjin, gok êdî di seha we de ye, vê derfetê ji destê xwe nerevînîn, ji bo bikare vê pêvajoyê pêşve bibe Birêz Ocalan serbest berdin, hûn jî şer rawestênin, rojekî zûtir vê pirsgirêkê bêxin rojeva Meclîsê, zemîna siyasî û hiqûqî ya çareseriyê pêk bînin.
Ji bo bi awayeke baştir pêvajo pêş bikeve, divê komeke sêyemîn ya bêalî ku bikare çavdêriya pêvajoyê bike bê avakirin. Civata Giştî ya KNK’ê bang li herdu aliyan dike ku rê li ber hêzên navberkar vekin û alekî sêyemîn erkdar bikin. Em hêvî dikin ku hemû alî li berpisyariya xwe xwedî derkevin û di encama vê pêvajoyê da pirsgirêka Kurdî bê çareserkirin.
Li aliyê din jî rejîma Îranê di krîzek mezin de ye. Krîz hem aborî, hem civakî û hem jî siyasî ye. Rejîma Îranê, welat ji hemû neteweyên li Îranê, baweriyên cuda û ji jinan re, kiriye zîndanek vekirî û li ser nefesa xelkê rûniştiye. Taybetî zext û zordariya li ser jinan, hingî diçe zêdetir û girantir dibe. Ev rewş hêdî nayê qebûlkirin û hêdî gihiştiye qonaxa serhildanê. Piştî qetilkirina keça Kurd Jîna Emînî, di pêşengiya gelê me yê li Rojhilatê Kurdistanê de, li seranserê Îranê serhildanek pêk hat. Ev serhildan rastî êrîşên giran hat û ji ber van êrîşên hovane herçend hinekî bê deng bûbe jî, lê heta niha jî ev serhildan berdewame. Rejîma Îranê, partî û rêxistinên Kurd tewanbar dike, zext û êrîşên xwe li ser gel zêdetir dike. Di vî warî de peywendiyên Îranê yên bi Iraq û Herêma Kurdistanê re, cihê metirsiyê ne. Di encama van peywendiyan de partî û rêxistinên Rojhilata Kurdistanê tê tengavkirin û hingî diçe ev zext zêdetir dibe.

Şerê li herêma Rojhilata Navîn, herî zêde bandora xwe li Îranê dike. Hêzên girêdayî Îranê hemû têne hedefgirtin. Di esasê de hedefa sereke Îran e. Ev şer berdewame û wê guhertinên mezintir bi xwe re bîne. Rejîma Îranê çi bike bila bike, êdî nikare pêşiya xelkê bigre. Rejîm bi vî rengî berdewam nake û Îran ber bi guhertinê ve, ber bi şoreşeke nû ve diçe. Ji ber vê ne tenê hêzên Rojhilata Kurdistanê, hemû hêzên Kurdistanê divê di nava amadebaşiyê de bin û ji guhertinan re amde bin. Li ser vê bingehê civîn, serhildana di pêşengiya jinan de ku li Rojhilata Kurdistanê destpê kir û li seranserê Îranê belav bû, helwestek rewa û pîroz dibîne û silav dike û li seranserê Îranê piştgiriya têkoşîna zadiyê dike.
Îraq niha di krîzeke mezin de ye û gelek hêzên derve jî ji bo sûdwergirtina ji vê rewşê destwerdana Iraqê dikin. Li hin deveran maddeya 140’an ku pêvajoya Erebkirinê ye li dijî niştecihên Kurd tê meşandin û li gelek deveran dest danîne ser zeviyên cotyaran û hewl tê dayîn Kurdan ji van deveran derînin. Mixabin di vê hawîrdora nediyar û metirsîdar de hêzên Kurd ne tenê yekgirtî ne, di heman demê de ji hev belav bûne.
Ev bêhtirî 7 meh in li Başûrê Kurdistanê hilbijartin hatine çêkirin, lê heta niha hikûmeta nû nehatiye avakirin û hilbijartina serokatiya herêmê jî pêk nehatiye. Di mehên payîzê de hilbijartinên Iraqê jî pêk tên. Di pêvajoyek bi vî rengî de yekrêziya nav mala Kurd gelek girîng e. Eger em weke Kurd yekrêzî nebin, statûya federal û gelek deskeftên me dikarin têk biçin. Di heman demê de deverên dabirayî (deverên maddeya 140) jî dikarin bi temamî ji Kurdistanê bêne qetandin.

Ev şeş meh in li Sûriyeyê rewşek nû heye, Rejîma Baas têk çûye û hêzên selefî li Şamê bûne desthilatdar. Lê hakîmiyeta wan li ser temamê xaka Sûriyeyê nîne. Pirs û pirsgirêkên Sûriya yê zêde ne. Her çendî bi Rêveberiya Xweser ya Bakur û Rojhilata Suriyeyê re peymanek hatibe îmzekirin jî, lê mesele hê nehatiye çareserkirin. Li hember bawermendên Elewî komkujî pêk hatin û eger tedbîr neyêne girtin ev komkujî li hember Elewî, Mesîhî û Durziyan dê dubare bibin.
SÛRIYE DEMOKRATÎK NEBE WÊ ALOZÎ KÛRTIR BIBE
Desthilatdarên Şamê yên nû, dixwazin li ser neteweperestiya Erebî sîstemeke Îslamî ava bikin. Bîr û hizrên wan ji pîvanên demokratîk dûr in. Jin û mafên jinan di rojeva wan de nîne. Kesên sekuler û demokrat di bin zextan de ne. Ev jî rewşek ne diyar derdixe holê. Eger Suriyeyek demokratîk ava nebe, wê alozî berdewam bikin û mûmkine Sûriye parçe bibe. Di vî warî de divê Kurd hişyarbin, dost û hevalbendên xwe zêde bikin. Li Rojavayê Kurdistanê, konferansa di navbera hêzên Kurdî da pêk hatî gavek erênî û serketî bû. Em vê konferansê û biryarên wê silav dikin.

=KTML_Bold=ÎRAN BER BI GUHERÎNEKE MEXIN VE DIÇE=KTML_End=
Rewşa li Kurdistan û li herêmê, krîtîke û ne zelal e. Li gel xetereyan derfetên baş jî hene eger em bikar bînin. Dewletên dagirker di nav qeyranên mezin de ne. Rewşa Iraqê ne diyare û bê aramî zêde ye. Rewşa Sûriyeyê, li ber çava ye û heta demeke dirêj wê nekare xwe komî ser hev bike. Îran weke li jor jî hatî behskirin, ber bi guhertineke mezin ve diçe. Tirkiye, her çend xwe xurt dibîne û derfetên weke şerê Ukrayna – Rusya û nakokiyên navneteweyî ji bo berjewendiyên xwe bi kar tîne jî, lê ew jî di nava qeyranê de ye û siberoja wê jî nediyar e. Şerê ku beriya 20 mehan li Filîstînê despê kirî, berdewame û berfirehtir jî dibe. Kurdistan û hêzên dagirkerê Kurdistanê her yek bi awayekî di nava vî şerî de ne. Herêm weke berê namîne û statûko diguhere.
Li hember vê rewşê eger em bikarin xwe baştir rêxistin bikin û yekitiya xwe xurttir bikin, em ê bikarin statuyek mayînde ji hemû Kurdistanê re çêkin. Ji bo vê yekê divê hemû hêz, partî, sazî û rêxistinên me, her wiha hemû gelê me li çar aliyê welêt û li her derê lê dijîn, baştir hevbigirin, sekna xwe ya neteweyî û niştimanî xurttir û mezintir bikin. Bi vî rengî em ê bikarin hemû plan û projeyên dewletên dagirker yên dijê Kurdistanê pûç bikin.
Di vê serdema hesas de bi dilxweşî em dibînin di nav hemû hêzên Kurdistanî de diyalog heye, em hêvî dikin ev diyalog bibe bingeha hevkariyek xurt û yekitiya neteweyî. Ji bo em rojekî zûtir bigihên vê qonaxa pîroz, Civata Giştî ya KNK’ê, careke din bang li hemû hêz, partî û rêxistinên Kurdistanî dike ku em konferansekî neteweyî kom bikin û hêzên xwe bikin yek.
[1]