باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ ویس و دوەمە
ئادەم و حەوا یاوێ سەرو زەمینی، هەر یۊشا کەوت مەملەکەتێ، دوور جە یۊترینی، حاڵشان پەرېشان پەی دیڎاری، ئاڎەم جە ئاهو ناڵەش تەوەنش مەتاونا، دەسشکەرد بە لاڵیایۆ جە خوڎای کەرەم فراوانی، بەردەوام خەریکو موناجاتی بۍ، واچۍ من بەندەی گوناکار، نادانیم کەردەن، ببەخشەم خوڎای خاوەن تەوانا:
ئادەم پەی حەوا، مەگېڵا تاو تاو
گاهێ مەناڵا، گاهێ مەکەرد خاو
خولاسەی کەلام، دوو ساڵی تەمام
مەگېڵان پەی یەک، جە سوبح تا بە شام
زامی دەروونش، هەر زوخاو مەکەرد
پەی حەوا دایېم، شین و زاری کەرد
سەنگ مەتاونا، ئاهی ناڵەشان
ویەرد جە گەردوون، پاڵە و لاڵەشان
تا، ئاخر ئادەم، کەردش موناجات
لاڵا بە دەرگای، قاضی الحاجات
واتش، یا ڕەببی، من گوناهبارم
شەرمەند و ڕووزەرد، نەزان کردارم
وە حیلەی شەیتان، ئیبلیسی بەڎکار
بە تەعنی (حەوا)، بە شاهیدی (مار)
گردین وە یەک جار، هجووم ئاوەردەن
بەندە خەجاڵەت، قاپی تۊ کەردەن
تۊبەو ئیستیغفار، هانا، سەڎ هانا
تۊبەم قبووڵ کەر، دانای تەوانا
غەیر جە زاتی وېت، کەرەم بۍ شومار
ئۊمېد هەر بە تۊن، تۊبەو ئیستیغفار
غەیر جە زاتی وېت، پەی بۍ کەسان کەس
نییەن، نەداروون، هەنی فەریاد ڕەس
بە حاجەت ئەویسم، چەنی نامی وېت
ئیسمش محەمەد، بەر گوزیدەی وېت
بگوزەر جە گونام، نادایم کەردەن
جە نۊ، وە قاپیت، پەنام ئاوەردەن
نە ڕەوزەی ڕېزوان، ئەگەر هەرچیم وەرد
ڕەببەنا، زوڵم، وەنەفسی وېم کەرد
من جە نادانی، هەرچیم کەردەبۊ
با کەردە جە لای، تۊ ویەردەبۊ
بە بەخشندەی وېت، بدەرەم ئامان
سزام کافییەن، کەرەم فراوان.[1]