باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و شەسس و حۆتەمە
حەزرەت تەشریفش ئارد وە بەر، دیش قوڕەیشیەکۍ بە پێوە مدرێنۍ، سوورەتەو (فاغشیناهم) ش وانا، نەمیاوە و مشتێ خوڵەش هورگېرتە، شاناش وە ڕوخسارشان، دیڎەشان بی بە شەوەزەنگ، ئیتر گوزەرش کەرد، نەڎییشان،
تا حەزرەت تەشریف خەیر ئاوەرد وە بەر
دیش سەف سەف مدران قەومی کینەوەر
بە تەوفیقی زات دانای تەوانا
سوورەی موبارەک یاسینش وانا
تا (فاغشیناهم فهم) بە مەحزوون
وانا، تا یاوا (فلا یەبصرون)
دەس بەرد مشتێ خاک هورگرت جە زەمین
شانا وە ڕووی قەوم بېحەیای لەعین
وە ئەمری مەعبوود قەومی دڵ جە سەنگ
دیڎەشان پۊشا پەردەی شەوە زەنگ
زەڕەی ئەو خاکە وە هەرکەس یاوا
جە مەعرەکەی بەدر کوشیا جە داوا
ئەجەل پەرێشان جەو دەم بیی نازڵ
ئەرواشان وە نار دوزەخ بی واسڵ
حەزرەت پەیاپەی مەکەرد نیگاشان
تا بە سەلامەت بەرشیی جە لاشان
هیچ کەس جە قوڕەیش ئەو نەڎیی بە چەم
تاکە تەشریفش وېیەرد وەبۍ خەم.[1]