باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: پەنجا و پەنجەمە
نوور و ڕۊشنایی حەزرەتو ئاڎەمی (د.خ) ، یاوا بە ڕۊخسارو (عەبدوڵڵا) ی، کائینەکۍ بەپاو یاوانەو وېشان جە ئینجیل و تەوراتی، کە چاگە مژدەو ئامای حەزرەتو کائیناتی ئامان، ئا نوور و ڕۊشناییەشا جە ڕۊخسارو تاتەیشەنە (عەبدوڵڵا) دی، پەوکەی نیازشا ئارد پەی کوشتەیش:
بەڵام، کائینان، زووتەر، زانا بین
بە عیلم و فنوون، یەک یەک، وانابین
عەبدوڵڵای عەرەب، ئامان بە وجوود
پەی ئەهلی ئیسلام، نزدیکەن، مەقسوود
ئەمما، خاتوونان، قوڕەیش وە عەرەب
دیڎە، غەزاڵان، وە شادیی و تەرەب
شۊخ و شەکەر لەب، شیرین جەماڵ بین
گشت پەی، عبدوڵڵا، ئاشفتە حاڵ بین
شەوان، تاکو بە ڕۊ، هەریەکێ پەی وېش
دایېم، پەی ویساڵ، تەکلیف، مەکەرد لېش
بەڵام، عەبدوڵڵا، دڵ نەڎا، بە کەس
ئیلتیفات، نەکەرد، بە هەوا و هەوەس
حەقق ئەو دوڕی پاک، مەخفی تۊی پەردە
نە پەردەی عېسمەت، کەردش پەروەردە
مەبۊ زیبەشەر، موخبېر، نەبۊ، لېش
تاکە، بېیاوۊ، وە جای ئەسڵی وېش
[1]